"Şimdi sorun çevrenize, "yeni yıldan ne bekliyorsunuz" diye... Çoğu "para ve kariyer" diye yanıtlar, sağlık ikinci plandadır; sevgi, hoşgörü ise kaf dağındadır.
İçinde yaşadığı toplumu, insanları sevmeyi isteyeni çok az görürsünüz, bulunduğu konuma şükretmeyi, insanlara öryargısız yaklaşmayı umut etmeyi de...
Çünkü bunlar emek ister, özveri ister; uzun vadelidir, geri dönüşü zahmetlidir. Bu yüzden değeri bilinmez, akla gelmez.
Oysa, insanların tüm dileklerinin gerçekleşmesi, önyargıdan uzak bir toplumda, insanların birbirine saygı beslediği bir ortamda yaşamakla mümkündür.
***
Oysa son birkaç yıldır, bir "bencillik" yarışındayız sanki... Bende olsun, onda olmasın; benim çocuğum en büyük başarıları kazansın, beriki tökezlensin; benim param olsun, komşum aç yatsın; benim son model arabam olsun, arkadaşım ne hali varsa görsün...
Ne dayak yiyeni görürüz sokak ortasında, ne de el avuç açanın niyetini...
Tam aksi, yardıma koşanı bile şüpheli gören, tartışmada biraz farklı fikirler üreten biri varsa, altında bir neden arayan, kuşkuyla bakan insanlar topluluğu olduk, farkında mısınız?
Öfkeli, önyargılı ve insan sevgisinden yoksunuz.
Ruhumuzu besleyen ise önyargı...
***
İşte bu yüzden, benim 2013'ten beklentim, önyargısız bir toplum... Çünkü o zaman, yetiştirdiğim çocuklarımın; binbir emekle büyüttüğümüz çocuklarımızın, daha sağlıklı, daha aydınlık bir geleceği olacağına emin olabilirim, olabiliriz.
Yoksa, onlara öfke ve kin bırakacağız. İşte en kötüsü de bu...
Herşeye önyargıyla, kuşkuyla yaklaşan bir toplumun tohumu, "kin"den oluşur, "nefretle" beslenir. Geleceği yoktur, karanlıktır.
Pazarlıklara açıktır, her daim "satışa" gelir.
O yüzden yeni yıldan "paradan" önce, sağlıklı bir toplumda yaşamayı dileyin. Elbette para en büyük ihtiyaç ama "onurun" değil...
Para amaç değil araç, oysa onurun geleceğin..."
***
Geçen yıl, yılbaşında ne yazmışım diye araştırdığımda bu yazı karşıma çıktı; satırı satırına...
Ne rastlantı ki, benzer bir yazıyı bu yıl kafamda tasarlamıştım. Bir de baktım, geçen yılla aynı...
Demek ki hala o gün yazdığım beklentilerim bitmemiş, saptamalarım değişmemiş...
İşin en hazin boyutu, 2013 beklentimin aksine; kin ve nefret tohumlarının daha fazla yeşerdiği, şiddetin körüklendiği, toplumsal bölünmenin eşiğine gelindiği bir yıl oldu.
Umuyorum 2014 bunları tekrar yazdırmaz bana... Çok acı çektik, çok yorulduk.
Bu ülke, bu insanlar huzur bekliyor artık...
Yine vurguluyorum: Önyarılardan arınmış "dost" bir toplum yine en büyük beklentim.
GÜNÜN SÖZÜ
Sevgi, insanı birliğe, bencillik de yalnızlığa götürür.
Schiller
