"Seninle aynı fikirde değilim; ancak senin fikrini özgürce söyleme hakkını ölümüne savunurum."
Bu sözü 1789 Fransız devrimini, dahası dünyada aydınlanma sürecini başlatan, ana felsefesini yazan Voltaire söylemiş...
Fikir özgürlüğü ve çağdaş hukukun ana temasını oluşturan bu söz aynı zamanda toplumsal bir uyanışın da simgesi...
Bunun, Avrupa ülkelerinin hızla kalkınmasında, "insana, fikirlerine saygının bir yaşam gerçeği olmasında" etken olduğu tartışılmaz...
Onun için çağdaş ülkelerde gazetelere, yayın organlarına bağnazca saldırılmaz, tehdit edilmez, hedef gösterilmez. Çünkü Avrupalı bilincinde "fikirlere saygı" tartışılmaz.
Selanik'te doğmuş, üç yüzyıla tanıklık etmiş, İzmir'in çağdaş kimliğinde etkili olmuş, 121 yaşında asırlık bir çınar olan Yeni Asır'da 26 yıldır görev yapıyorum. Yeni Asır, Ege'nin simgesi, İzmir'in de canıdır. Yaşayan ve ayakta kalmayı başaran markalarından en önemlisidir. İzmir'i İzmir yapan markalar birer birer İstanbul'un yolunu tutarken, Yeni Asır, şehrine hiç ihanet etmedi, sahip çıktı. Bu arada bağrından Sabah'ı çıkardı, İstanbul'a temsilci yaptı. Yeni Asır ilkeleri olan bir gazetedir. 26 yıl boyunca hep bunu gördüm bunu yaşadım. Geçmişte çok sıkıntılar yaşadı bu gazete, çok hırpalandı ama ayakta kalmayı başardı. Çünkü Ege'nin Sesi'ydi, okuyucusunun verdiği güçle ayakta kalmalıydı, başardı. Sonuçta Yeni Asır, toplumsal bilinç ve aydınlanma sürecini hala tamamlamamış, hala "gelişmekte olan" konumundaki Türkiye'nin en aydın, en batılı şehri İzmir'in de omurgası olmuştur, olacaktır...
Egeliler, aydınlanma sürecinde diğer bölgelerden bir adım öndeyse, örnek alınan bir toplumsal bilincine sahipse bunu Yeni Asır'a borçludur. Gelin birlikte bakalım arşive, bugüne...
Onun için, kendi işçisinin hakkını savunmaktan aciz bir sendika başkanın yere savurma cüretini gösterdiği bir eşya değildir bu gazete...
Başın sıkıştığında gidebildiğin yegane Egeli'dir...
Fikirlerini söylediğin, kamuoyuyla paylaşmana aracı olan bir toplumsal değerdir. İzmir'i İzmir yapan bir "marka" dır. Manşetini "Birlik ve beraberlik" üzerine kuran ve Ege'nin Sesi olan bu gazeteyi hedef göstermek, topluma, onun değerlerine tek kelimeyle, ihanettir. Yeni Asır'a saldırmaya kalkan üç-beş zavallının, diğer gazetelere saldıranlardan, Milli maçta saygı duruşunda bulunmayı bile beceremeyen, ıslıklayan o güruhtan hiç farkı yoktur. Ben bugün varım, yarın yokum...
Dün de fikir çatışmaları yaşadı bu gazete bugün de...
Düşünceler değişebilir, önemli olan Yeni Asır'dır, onun İzmir'i kucaklayan, sahip çıkan marka değeridir. Dün Facebook'ta paylaştığım gibi "Güneş balçıkla sıvanmaz, Yeni Asır 121 yıldır dimdik ayakta..."
Bu yüzden okuyucusuyla çağdaş yarınlara yürümeye de devam edecektir. Bir kez daha hatırlatıyorum o sözü: "Seninle aynı fikirde değilim; ancak senin fikrini özgürce söyleme hakkını ölümüne savunurum." İzmir'i İzmir yapan Yeni Asır, bu vefasızlığı hak etmiyor.
Levent Kırca...
Türkiye'nin en güçlü mizah ustalarından birini, Levent Kırca'yı kaybettik...
Onunla birlikte, hayata olumlu bakma gücünü, politikanın insandan daha önemli olmadığı fikrini, her bölümünü tekrar tekrar izlediğimiz "Olacak O kadar" efsanesini de kaybettik...
Levent Kırca, Türk insanı için bir mizah kültürüydü, toplumun "aydınlık" yüzüydü.. Gerek "Olacak O Kadar" da, gerekse oynadığı filmlerde topluma ayna oldu, bir ahlak hocası gibiydi...
Tıpkı Kemal Sunal'dı, tıpkı Aziz Nesin...
Zaaflarımızı onunla birlikte kahkaha atarak izledik, aptallıklarımızı, cahilliğimizi yüzümüze vura vura, kendimize getirdi Levent Usta...
Bu yüzden canım acıyor onun yokluğuna...
Bir yanım uyuşmuş sanki...
Bıraktığı eserler, çocuklarımıza ışıktır. Ölümünden önce bile topluma, "Atatürk'le kalın, Cumhuriyet'le kalın" diyecek kadar, "güçlü bir aydın" olan Levent Kırca'yı sevgiyle, minnetle, rahmetle anıyorum. Bir gün belki onunla, daha özgür başka bir dünyada buluşmak dileğiyle...