Mesleğe yeni başladığım günler zordu.
Kendini kanıtlama çabası, yeteneklerini kabul ettirme, bütünüyle emek ürünü olan bir gazetede bir iz bırakma duygusunun yoğun yaşandığı süreç...
Böyle günlerde bir ağabey arıyor insan, bir dost eli...
Ben şanslıydım, çünkü Yeni Asır bir okuldu ve bu gazeteye emek veren her birey aynı zamanda bir öğretmendi.
Gazetemin bu niteliği nedeniyle, usta öğreticilerim yanımda, mesleği çok çabuk kavradım.
Kısa sürede bir derginin editoryal sorumluluğunu üstlenecek kadar yetiştim.
Bu yüzden bana yoğun emek verenleri hiç unutamam, unutmayacağım da...
Bu isimlerin arasındadır Selamettin Bayındır...
Aslında Selamettin ağabey spor yazarıydı, spor servisinde çalışıyordu.
Yazı işleri'nde birlikte çalıştığım ağabeylerim kadar yakın değildi bana ama müthiş bir moral hocasıydı.
Beni Selamettin Ağabey'le, birlikte çalıştığım Yaşar Ağabey (Aksoy) tanıştırdı esprili bir üslupla, "Ve karşınızda bir Denizli delikanlısı Selamettin" sözleriyle...
O günden sonra beni hep takip etti Selamettin Ağabey..
Her akşam eve çıkmadan önce, bizim servise gelir, geç saatlere kadar çalıştığımı bilir, "İyi akşamlar Hürolcuğum, gazete sana emanet" derdi şakayla karışık...
Yıllarca aynı çatı altında çalıştık Selamettin Ağabey'le...
Çok konuşmayı sevmeyen, dedikodu yapmak yerine işine odaklanmayı tercih eden bir gazeteciydi.
Asla ödün vermediği prensipleri vardı, bunun dışına çıktığına hiç tanık olmadım.
Onun için öncelik, gazeteciliğiydi.
Gazetecinin "Doğru ve tarafsız" olması gerektiğine inanırdı.
Onunla çalıştığım sürece bu prensiplerini hep korudu.
Sade bir insandı, insanlara sevimli gelsin diye kılıktan kılığa girmezdi.
Olduğu gibiydi, ne bir eksik ne bir fazla...
Yıllarını Yeni Asır'a verdi, çok severdi gazetesini...
Spordan sonra da uzun süre Yazı İşleri'nde kent sorunlarını ele alan köşe yazdı.
Benim TV yorumu yaptığım günlerde ve yazı stilimi geliştirip "Yaşadıkça" köşesine geçtiğim zaman, hep bana destek oldu, moral verdi, itici güçtü.
Beni ailesiyle ve çok yakın olduğu dostlarıyla tanıştırdı, hep omuzuma dokunup "İyi gidiyorsun Hürol" derdi.
Özel bir insandı Selamettin Ağabey... Önceki gün hayatını kaybettiğini öğrendiğimde donup kaldım.
Hastalığını bile söylememişti bana, oysa uzun süredir tedavi görüyormuş...
Işıklar içinde uyu Denizli'nin gururu, mekanın cennet olsun Koca Adam...
Seni özleyeceğim.