Elbette Trabzon deplasmanından puan almak son derece önemlidir ama, Akhisar Belediyespor'un o eski halini özlediğimizi, yediği baskıyı yakıştıramadığımızı söylemeliyiz. Topla oynama oranı 66'ya 34 gibi son derece düşük. Geçtiğimiz yıllarda Akhisar içerde dışarda rakiplerine kök söktürür, özellikle deplasmanda üzerine gelen takımların burnundan getirirdi. Hele dün futbol olarak ezildiği Trabzonspor'u içerde, dışarda çaresiz bırakıp eze eze yendiği maçlar gördük. Tolunay Kafkas Türkiye'de elbette isim yapmış teknik direktörler arasında. Ama bir gerçek Akhisar'da başarılı olamadı, olamıyor. Bir kan uyuşmazlığı mı var nedir, masaya yatırılmalı. Sakın ola bu maçtan alınan puanı başarı gibi göstermeyelim. Eğer dün Akhisar ayakta kaldıysa kaleci Fatih'in sayısız inanılmaz kurtarışlarına borçludur. Fatih, Castillo'nun (3), Okay, Bero, Hyun Jun ve Mehmet Ekici'nin yüzdeyüz gollük şutlarını harika reflekslerle kurtardı, takımını ipten çekti aldı. Defansta bir de dalgakıran Douglao vardı, tehlikelere göğüs germeye çalışan.
Ama Kafkas'ın orta sahaya bir çözüm bulması şart.
Custodio, Nguemo, Ömer Bayram, Özer ve hatta Sissoko defansif görevlerini yapamadıkları için savunma sürekli bunalıyor. Gel de arama bir zamanların başarılı ön liberosu Merter Yüce'yi arama. Ne kadar önemli bir emniyet kemeriymiş Akhisar Belediyespor için ? Netice olarak Akhisar Belediyespor aldığı puanla dibe çakılmama imkanının elde etti. Ama bu hafta oynanacak Manisa'daki Adanaspor karşılaşması herşeyi ortaya çıkaracak, yeşilsiyahlıların ligdeki yönünü belirleyecek. Gol Kralı Rodallega dahil gol atmayı unutan ve 7 maçta sadece 3 gol atabilen Akigoların bu çok kritik karşılaşmayı kazanarak Puan Cetvelinde rahat bir yere ulaşacağına yürekten inanıyorum. Bizim Akhisarımız artık gerçek kimliğini göstermeli.