Kara Kartallar'ın karşılaşması adına, kurdum tezgahı... Yelelerinden yakalamak için, kaybettiğine dair GS'den gelen haberler yüzünden herkes, mutlu mu mutlu... Hoş, Beşiktaş'a ilişkin dikkatimi çeken diğer unsurlardan biri, 'Devler Lig'i gibi oynamalıyız!' diyen Şenol Hoca'nın, aylardır üstünde tepindiğim o açıklamasını okuyunca, yakalasam, alnından öpeceğim neredeyse! Öpeceğim de! Takım kadrolarına bakıp, Tolgay gibi, her iki ayağıyla topu seven ve zaman zaman topun yanağına şapşağı yapıştıran...
Orta alan görevlisi olmasına karşın, en az top kaybıyla oynayan... Elinde çubuk, Bethoven, Mozart, ne diyeyim Vivaldi'den esinli paslar atan o Tolgay yerine Medel'i tercih etmesine, hocaya' Yuh!'dedim, 'Yuuuuh!' Otuzlu dakikalara kadar bu 'Yuhlarım!' bitmedi. Çünkü; sakız çiğner gibisinden üşüştüler rakip kaleye ancak, rakibi taciz edemedi, bir türlü... Şenol Hoca'ya, Tolgay'ı oynatmaması adına kızgınlıklarım sürerken, Adriano'nun ortasını, gole çevirdi Babel... Biliyor musunuz, o ana kadar hala Tolgay'ın niye oynatılmamasındaydı kafam! Q-7'nin müthiş ortasını, Babel'in tekrardan gole çevirmesinde de, Negredo'nun gölünde de. Silkindim ve kendi kendimi sorguladım. Bende mi bir arıza vardı, acaba?
Quaresma'nın çıkması hataydı
Babel'in, ikinci yarı başında 'Hat-trick' yapması ve Medel'in kayıpsızsız oynaması, tüm öngörülerimi geriye düşürmüş olsa da, ben hala Tolgay gibi bir oyuncunun, topal topal oynayabileciği kanaatindeydim.
Cenk, son imzayı bastı tabelaya...
Skor, mükemmel... Hümme-haşa, elbette galibiyet kutlanmalı... Amma! Maestro çubuğunu ele almış... Topla, her türlü dansı yapan... Zaman zaman, okşayan...
Zaman zaman tokatlayan bir Quaresma, çıkmamalaydı oyundan... Yaptıklarına 'şımarıklık!' diyeceğim de, sonuca göre dilim kısa! Yapma, şu galibiyet şımartmasın seni Hoca!