Cenk'in İngiltere'ye transferi sonrası, geleceği hakkında çok vıdı vıdı yapılıyordu. Ve nihayet, Wagner'in transferi düştü, gazete sayfalarına...
Negredo'ya rekabet sağlayacak, en iyi adam, nihayet Beşiktaş'ta... Fazlaca iddialı olmayayım... Bir şey söyleyeyim mi, bu Fikret Orman var ya, Fikret Orman, bir teknik adam kadar bilgiye sahip ve kurnaz... Daha öteye gideyim, iyi bir pazarlamacı...
Mükemmel bir başkan... Eğer eşofman giyecek olsa, şahane bir teknik direktör, bana göre... Haddimi biraz aşarsam, kurulduğundan bu yana Beşiktaş'ın en efsane başkanı olarak girecek, tarih sayfalarına... Ööf ki, ne ööff! Tam bu güzellikleri dile getirken, gördüğüm takım kurgusuna ilişkin çıktı ağzımdan, bu kelimeler!
Çünkü; hep yineliyorum, Tolgay denilen adamın, ayakkabıları oynar her koşulda, bu takımda! Oynaaarr! Atiba bile Tolgay'ı yanında görmediğinde, kendini öksüz hissediyor, izlediğim kadarıyla...
Talisca rahatlattı
Quaresma'nın korneri ve Talisca'dan gole kadar olan zamanda, kafamdan neler geçiyordu, neler, neler? Q7'nin, Negredo ile küskünlüğü! Babel ile Q7'nin, adam eksiltememeleri dırım dırım beynimi yerken, ikinci ortada Talisca'nın tabelayı ikiye taşıması Beşiktaşlı'ları rahatlattı, tribünlerde oturanları da... Hal böyle, herşey iyiye doğru yönelmişken, bazı gözümüze batanları, sevaplarıyla-günahlarıyla ve en önemlisi sevgi diliyle anlatmalıyız diye düşünüyorum. Misal; Şenol Güneş, her ne kadar Beşiktaş için önemli bir teknik adamsa, Fikret Orman başkanlığında ve yönetimindeki görünmez adamlar eşliğinde bu görevi yaptığı için, inanılmaz şanslı... Ancak; ilerleyen dakikalarda, hele hele kendi kalesinde golü gördüğünde, telaşa kapılıyor bizim hocamız! İş, çarşafa dolanınca, Tolgay'a baş vurmasını, Fikret Başkan'a şikayet edelim ki, çeksin kulağını(!) Zor mutlu oldukları böylesi bir günde, uzatmayayım traşı... Kasımpaşa'yı, Bayern Münih olarak karşılaştığımdan dolayı, fazla incelere girdim ve haklıyım...
Dün akşam, öfleye-püfleye üç puanı, cebellezi ettiniz sonuçta... Ama biline ki derdim, Münih! Derdim; Almanlar(!)