Bu dünyada iyi kötü her şey geçici. O yüzden hiçbir şeye çok bağlanmamak, bağımlı olmamak lazım. Bize değer kattığını düşündüklerimize bile.
Zaten gerçek değer de içimizden, oradaki ruhtan gelir. Sadece bunu fark ettiğimizde bile bağımsızlığa kavuşuyoruz, beraberinde de özgüvene. Milyarlarca insan olmasına rağmen hepimiz biriciğiz. Yüzü, gözü, boyu, huyu, suyu her biri diğerinden farklı 8,2 milyar kişiyiz yeryüzünde. Herkes bir koşturmaca içinde, derdi, telaşı, oldurdukları veya olduramadıkları ile geçiyor bu yoldan. Aynı yeryüzünde; fakat kendi farklı dünyalarında sıkışmış ya da genişletilmiş gönüllerde ferahlamış olarak. Yeryüzünde daralan insanoğlu, gönle sığabilirse aradığı huzura kavuşacak. Yani insan olma derdini edinenler en şanslılar. İnsan olmak ise değer vermek ile mümkün. Gönüllerde yer almak, nihayetinde o kalplerin sahibine ulaşmak ise insanı sevmekle. Bir diğerine değer vermek sevmenin ilk şartı. Peki, kendine değer vermeyen başkasına kıymet gösterebilir mi ve değer görebilir mi?
ESARETTEN KURTULMAK
Elbette amacımız sevgi ve değer görmek olmamalı, ancak değer görmediğimiz yerde de kalmamalıyız. Çünkü kimse sizden kıymetli değil. Bu dünyaya bizim gibi fanilerin sevgisinin peşinde koşmak için gelmedik. Herkes gibi sizin de değeriniz açık ve tartışmasız. Varlığınız bir armağan, tıpkı diğerlerinin var oluşu gibi. Herkesin bir bütünün farklı yansımaları olduğu gerçeği, ilişkilerde dengeyi bulmamızın kilit noktası bence. Böyle olunca hiç kimse gözünüzde büyümez ya da küçülmez. Dengeli ilişki ve iletişimin sırrı kendinize de değer vermekte saklı yani. Kendinize ait alanlarınızın ve planlarınızın olması, merkeze kendinizi koymanız yeri ve zamanı geldiğinde ve gerektiğinde başkalarından kopmanızı da kolaylaştıracak, bu sayede özünüze dönme fırsatlarını da kaçırmayacaksınız. Bazen sıkışmışlık ve esaretten kurtulabilmek, bize bahşedilen hayatlarımızı yaşayabilmek için ayrılık ve kopuşlar da gerekir. Her an değerli ve dolu dolu yaşanmalı. Keyif aldığınız bir hayat sizinle mümkün. Siz kendi değerinizi anladığınızda çevrenizdekiler de kıymetinizi bilecek ama sizin için bu da çok önemli olmayacak.
GÖNLÜNÜZÜ AÇIN
Siz de onların değerini bu sayede göreceksiniz. Kendi hayatınızı zenginleştirebildiğiniz kadar başkalarının da hayatlarına dokunabileceksiniz. Bu yüzden kendinize yatırım yapmalısınız. Herkese açık bir kitap olmayın. Kendinizdeki derinliği, hatta karmaşayı kabullenin. Ama bunu herkesle paylaşmayın. Hepimizin içinde yaradılıştan gelen saklı bir mücevher var. O mücevhere sahip çıkın, görün ve inanın. Tefekkür edin yani, ardından teşekkür gelecektir mutlaka. Özünüzle olan diyaloğu arttırın öncelikle. Sonrasında ise karşılıklı saygı ve değere dayalı bağ oluşturduğunuz kişilere açın gönlünüzü. Ama hiç kimse kimseden ilgi ve duygu dilenmemeli. Sizin varlığınız başkalarının hayatını zenginleştirebilir,onlara zaman ve emek verebilirsiniz ama karşı taraf da bunu görmek için çaba harcamalı. Yoksa dengeler bozulur ve kendi merkezinizden çıkarsınız. Kendinize şefkat gösterin yani. Kendi ihtiyaçlarınızı önemseyin. Fedakarlık sadece kendinize değil, borçlu hissettireceğiniz karşı tarafa da kötülük olabilir. Kendimize özen gösteremezsek diğerlerine de faydamız olmaz. Başkalarına meyve vermek için köklerine özen gösteren ağaç gibi düşünmeliyiz kendimizi. Sağlıklı ilişkilerde karşılıklı saygı esastır. Bencilliğe ya da fedakarlığa düşmeden sağlıklı ilişkiler kurmanın yolu saygıdan geçiyor. Duygularınızı yok sayan hiç kimse hayatınızda kalmayı hak etmiyordur. Öz saygınız pazarlık konusu olmamalı. Başkalarının hayatınıza değerli katkıları olabilir. Ancak yolun sonunda kendinizle kalacaksınız. Hesabı tek başınıza vereceksiniz. Öyleyse ahlaki sınırlarınız ve değerleriniz çerçevesinde kimliğinizi başkasında kaybetmeyin, dengeyi koruyun. Duygusal dengeyi koruyamadığınız durumlarda ise geri adım atmayı bilin. Çünkü mutluluk dış koşullarda değil, içinizde.
