Roberto Benigni filmini, 3 Oscar'lı 'Hayat Güzeldir'i hatırlarsınız elbette, soykırım kurbanı bir Yahudi'nin ölüm kampında oğluyla yaşadığı dramı, traji-komik bir dille anlatan muhteşem bir filmdir...
Nedense aklıma geldi, babamın bize oynadığı masum oyunu hatırladığım zaman. Babalar ve anneler; evde öğrenilenler ne kadar önemli insan hayatında. Haz dolu yaşanan bir çocukluk ne büyük bir hediye...
Bugün bayram ve ben eve gidemedim! Ev demek aile demek, elbette kendi evimdeyim, "Gidemedim" dediğim, ailemin yanı. Bayramları hep çok sevdim...
Bayram sabahına dek gözlerim açık olurdu, heyecandan uyuyamazdım. En sevdiğim şey, sabahın köründe ailece yaptığımız kahvaltıydı; babam ve erkek kardeşlerim bayram namazından gelir gelmez yaptığımız. Simit alırlardı gelirken, babaannem suböreği yapmış olurdu; annem ve babaannemle hazırlardık sofrayı, daha doğrusu onlar hazırlardı, ben biraz daha uzanır ve dedemi düşünürdüm. Dedemi hiç görmemiştim ama hayatımda 'tanıdığım' en bonkör insandı!
"Ne demek şimdi bu" diyeceksiniz!
Muhteşem babam ve annem bize şahane bir oyun oynarlardı ve bunu biz ergen olana dek sürdürdüler. Kahvaltıdan sonra ilk iş kabristana giderdik, koşa koşa. Şimdiki çocuklar kabristan ziyaretine bizim gibi koşarak ve neşe içinde giderler mi bilmiyorum?
Annem bizi birkaç basit hileyle oyalarken, babam ne yapar eder, dedemin mezarı başındaki mermer su kasesinin altına bir miktar para koyardı. Bu para dedemin bize verdiği bayram harçlığıydı...
Aman ne sevinirdik, ne şaşırırdık, inanamazdık, yine ve her yıl bıkmadan bize para verirdi canım dedem. Ne eli açık adamdı, üçümüze de ayrı ayrı para bırakırdı; annemle babama da verirdi herhalde; çünkü doğruca güzel bir yemeğe giderdik. Çocuk aklımızla bunu çözmemiz mümkün değildi. Sonrasında babam üşenmeyip geceden gidip para yerleştirmeye başlamış. Eh aklımız hafiften ermeye başlamıştı, kabristana girer girmez koşarak, babamdan önce dedemin yanına giderdik. Şaka gibiydi, dedem para vermeye devam etti; babamla alakası yoktu demek ki...
ÖZÜR HAFİFLETİR
Çocukluk başlı başına çok güzel ama daha da güzel olan, ailelerin bu dönemi unutulmayacak anlarla doldurması. Bugün bayram, bugün çocuklarının ellerinden tutarak AVM'lere gidecek anne, babalar. Mutlu etmeye çalışacaklar, oysa çocukları anlamak için, mutlu etmek için basit oyunlar icat etmeleri işi ne tatlı bir hale getirecek. Bayramı coşkuyla, heyecanla, istekle, inançla, dostlukla, gülümseyerek yaşayın, kimsenin kalbini kırmayın, kırdıklarınıza bir özrü esirgemeyin. Özür dilemek sizi de mutlu edecek inanın; mesaj atacaksanız özel bir mesaj atın ama arayın arayabildiklerinizi. Hayat bir gündür belki de ve bakın bugün bayram...