Zor bir haftaydı. Türkiye olarak gerçekten acı dolu zor günler yaşadık, hala yaşıyoruz. Önce Akhisar, ardından Elazığ depremi. Kaybettiğimiz canlar, geride gözü yaşlı aileler. Mekanları cennet olsun. En büyük dileğimiz bir daha yaşanmaması.
Bir yandan Corona Virüsü İzmire geldi mi, Aksaray'da mı görüldü endişesi. Diğer yandan hastaneler domuz gribi alarmında.
Anne babalar, çocuklarını nasıl koruyacağı endişesinde. Kısaca bir panik havası. Onun tetiklediği de depresyon havası.
Ancak böyle gitmez. Tabii ki silkinip ayağa kalkacağız, çalışıp, üreteceğiz. "Yok öyle umutları yitirip karanlıkta savrulmak.
Unutma; aynı gökyüzü altında, bir direniştir yaşamak" Boşuna mı söyledi Nazım Hikmet bu efsane sözleri? Karamsarlığa düştüğümde hep beni aydınlatan sözler.
İşte bu haleti ruhiye içinde; biz de ailece bir nefes alalım, az biraz oksijen kendimize getirir umuduyla düştük yollara. Sasalı'daki Doğal Yaşam Parkı'nın harika bir seçim olacağını düşündük. Üç yaşındaki oğlum, parkın hastası. Resetleniriz dedik. Bir gittik ki okulların tatilinden dolayı Doğal Yaşam Parkı'nın oldukça revaçta olduğunu gördük.
İğne atsan yere düşmez misali. Belli ki herkesin nefes almaya ihtiyacı vardı.
NEFES ALAMADIK
N'oldu bilin bakalım? Kilometrelerce dönüm arazide al bakalım nefes alabilirsen?
İçerisi bildiğin dumanlı hava sahası.
Hiç abartı yok. Fazlası var eksiği yok. Nefes alamadık. Her adım başı sigara içenler.
O köşe, bu köşe. Sigara içilmesi kimsenin umrunda değil. Her yer izmarit dolu. Bari çocuklarınızın, bebeklerinizin arabalarının başında içmeyin. İçim acıdı. Dar attık kendimizi dışarıya.
Hani arabada, balkonda, spor salonunda, orda burda sigara yasak ya, peki "Doğal Yaşam Parkı"nda serbest mi? İzmir'de bu kadar canlının bir arada olduğu başka bir yer yoktur herhalde. Böylesine bir ortamda sigara serbest olsa da içilir mi ya?
Hadi serbest diyelim, heryerinde mi serbest.
Hiç mi denetim olmaz. Varsa neden her gittiğimizde dumanaltı? Biz ilk kez tatile denk geldik ama daha önceki ziyaretlerimizde bile çocuk parkında oturanların tüttürdüğünü gördük. Her şeyi geçiyorum.
Nefes alınamayacak kadar yoğun tüketim varken burada bir yangın çıksa, can dostlarımız nasıl kurtulur, bu güzelim alan ne olur? Lütfen birileri bir şeyler yapsın.
Güzel haberlere geçiyorum hemen.
İşte beklediğim proje, beklediğim haberler. Proje yapıyorsanız böyle olsun. 18 özel gencimize el birliğiyle iş fırsatı yaratıldı. Hilton İzmir, Bornova Belediyesi, İzmir Down Sendrom Derneği, 118 R Smyrna Bayraklı Smyrna Lions Klubü Derneği el ele verdi ve güzel gençlerimize bir umut ışığı sundu. Down sendromlu bireyler artık iş sahibi.
Hilton İzmir, bu gençlere meslek edindirmek için uygulamalı servis eğitimi başlattı.
Bu özel gençlerden Ayça'nın sözleri hala kulağımda "Biz başardık. Bizim sizden farkımız yok. Biz de çalışmak istiyoruz. Tek isteğimiz bu. Bugün bu imzalarla bunu başardık" diyor. Evet başardılar; Ayça ve arkadaşları başardı. İnanıyorum ki bu proje halka halka yayılacak ve İzmir sahip çıkacak. 18'le kalmayacak bu sayı.
SAHİP ÇIKTILAR
Hilton Türkiye İnsan Kaynakları Direktörü ve Hilton İzmir Genel Müdürü Hakan Özcan proje için çok heyecanlı. Heyecanlı olmamak da mümkün değil. Bornova Belediye Başkanı Mustafa İduğ da projeye destek veren isimlerden. Çocukların istihdam edileceği yerleri tek tek kendisi bulmuş ve bulmaya devam ediyor. İzmir Ticaret Odası Teras Restoran da gençlere sahip çıkan yerler arasında.
Başta da dediğim gibi inanıyorum ki iyilik halka halka yayılacak ve pek çok özel gençimiz Ayça gibi mutlu olacak. Bu haftanın alkışı İş'te Fark Yaratanlara geliyor.