Bayram tatilini fırsat bilip ben de denize koştum. Güneşin, doğanın tadını çıkarmak isterken neler gördüm neler? Gördüklerimi kafamda bir yere oturtmak istedim ama başaramadım. Sonra bu gördüklerimi açıklamanın en medeni halini sadece bir kelimenin ifade ettiğini düşündüm.
O kelime samimiyet.
Başkasının derdiyle dertlenmektir samimiyet. Başkalarının hayatına dokunmaktır. Hatta samimiyet, karşılıksız sevgidir. Güzelliğe giden yolun ilk basamağıdır. Genel anlamıyla da içten olmaktır. Ne kadar samimi olduğunuzu yaşamınızın bir anında sorgulamadıysanız, öyle gelmiş öyle gidersiniz bu dünyadan. Pandemi tüm alışkanlığı değiştirdi. Yeni kavramlar, yeni çalışma modelleri yeni hayat tarzı koydu önümüze.
Vaka sayıları az kontrol edilebilir hale gelince çoğunu unuttuk. Asla eskisi gibi olmayacak desek de aslında her şey eskisi gibi oluyor.
Bayramda çoğumuz özlediklerimize, özlemle sarıldık. Hasret gidermek adına coştuk. Bayram tatiline akıncı gibi çıktık. Türkiye'nin sahilleri doldu taştı. Oteller, kamp alanları, ormanlar, dağlar her yer doldu. Ne oldu, vaka sayıları yine artmaya başladı.
Üstelik delta..
HEMEN UNUTTUK
Aşı olsak da pandemi sona erse de kesin olan, dünyaya karşı samimiyetsizliğimiz.
Neden bu kanıya vardım?
Dedim ya bayramda ben de sahile koştum. İnsanların arabalarından çöplerini attığını, yerlere tükürdüğünü, şapır şupur öpüştüğünü gördüm.
Sokak ortasında, cadde yanında kesilen hayvanları gördüm. Detaya girsem, bir daha sofranıza et koymazsınız.
Hadi kurban kesmedin, kasaplardan but alıyorsun ya, kemik doldurduklarını gördüm. Çocuklar için bayram şekerleri alınır ya şekerlerin tezgahlarda kaldığını gördüm.
İzmir'de değil ama çevre gözde turistik şehirlerin toplu ulaşım araçlarında maskesiz yolcular gördüm. Bir değil iki değil, çok ama çok gördüm.
Masalarda oturma düzenlerinin hemen eskiye döndüğünü, dezenfektanların unutulduğunu gördüm. Plajlar zaten saatli bomba. Hani o şezlonglar için bir kere kullanımlı kılıflar var ya, onlardan hiç görmedim. Gece yarısı müzik bitiyor dendi ya bittiğini görmediğim anlar çok oldu.
Bodrum'a yarım saat önce girenlerin, "Herkes Bodrum'a geliyor" diye tivit attığını ben de gördüm. Evcil hayvanlarına hayvan gibi davrananları gördüm. Çocuğuna, sevdiğine el kaldıranları gördüm. Özellikle erkek gençlerin ağzından küfürün düşmediğini gördüm.
Trafik... Seri katil gibi araba kullananları gördüm. Kırmızıda geçen arabaları, yayaları gördüm. Samimiyetin önündeki en büyük engelin kendi samimiyetsizliğimiz olduğunu gördüm.
Aslında gördüm ki bir şey değişmemiş.