Ben zaten Leyla'da takılıp kalmıştım...
Öfkeli öfkeli bakıyordu Leyla...
O çoktan bu diyardan göçüp gitmişken ve biz üzülüp, köşe bucak onu ararken, Leyla "Geç kaldınız" der gibi bakıyordu...
Elinden oyuncağı alınan çocukların, hüznü, öfkesi, çaresizliği misali, onun elinden hayatı alınmıştı...
Biz geç kaldık, Leyla da gitti!
Eylül'e de geç kalmıştık zaten...
***
Düşünüyorum günlerdir...
Bisikletle gezmeye çıkan bir çocuk, cinsel istismara uğrayıp öldürüldü...
Bir beton direğinin dibine gömüldü Eylül...
Oyun oynayan, bisikletle gezen bir çocuğun en mutlu anı kabusa çevrildi...
Peki bu hangi vicdana sığıyordu?
Biz bu sapkın adamlara ne yapmalıydık?
Asalım mı onları!
Her birini tek tek sallandıralım mı?
Sahi, bir ikisini sallandırırsak bir daha hiçbiri yapmaz mı? Eğer öyleyse, aramızda para toplayıp kilometrelerce uzunluğunda yağlı urganlar, darağacı yapılacak milyonlarca ağaç alalım...
Eğer asılarak yok edilecekse, sallandıralım gitsin!
Ama ya bitmezlerse!
***
Hadım!
Hani bir resim dolaşıyor sosyal medyada...
Elleri arkalarından bağlı çıplak adamları fareler kemiriyor!
"İşte" diyor birileri, "İşte çocuklara tecavüz eden sapıklara verilecek ceza." Ortaçağ'ı çok gerilerde bıraktığımız için artık kimyasal hadımı konuşuyoruz elbette...
Bu iğrenç adamların, sapkın eylemlerini sona erdirecek tıbbi bir yöntem...
Ne bileyim bu mu doğru çözüm?
Adam, etiyle kemiğiyle aramızda dolaşacak...
O pis bakışları bizim, yavrularımızın üzerinde gezinmeye devam edecek ama sadece o düşünceyi eyleme geçiremeyecek...
Tüylerim ürperiyor...
"Beyine hadım" yapma mümkün olsaydı keşke! O hastalıklı beyinleri yok edilseydi!
Eeee, o zaman bu da mı doğru çözüm değil!
***
En bilinen beddualardan biridir...
"Sürüm sürüm sürün" dersin ya hani...
Ne yapalım, "Hapislerde sürüm sürüm sürünsünler mi?" Ağırlaştırılmış müebbet...
Şöyle tek kişilik hücrelerde, dünyaları bir kaç adımdan ibaret olsun mu?
Ama işte, Münevver Karabulut ile Özgecan Aslan cinayetlerini hatırlıyorum...
Münevver'in başını kesen manyak sevgilisi cezaevinde intihar etti...
Özgecan'ın ellerini kesen, yakan ruh hastasını ise "cezaevinin kuralları" yok etti!
İki katil de, cezaevinde ölerek, bu dünyada cezalarını çekmekten kurtuldu!
***
Dedim ya, günlerdir düşünüyorum...
Ne yapacağız?
Hangisi doğru çözüm?
Neyi yaparsak kurtuluruz bu manyaklardan...
Offf birileri çıkıp en "entel" ağızlardan "eğitim" demesin bana...
Beyinlerini açıp, "zeka", "iyi niyet", "ahlak" mı vereceğiz şırıngayla!
Bu mahlukların neresi eğitilecek?
***
Asalım mı!
Keselim mi!
Süründürelim mi!
Ne yapalım?
Her kafadan bir ses çıkıyor...
Herkes bir şey söylüyor... Tek ortak nokta, 7'den 70'e herkes, toplumun bu "pisliklerden" arınmasını bekliyor... O zaman bugüne kadar hiç denemediğimiz bir yöntemi uygulayalım...
Hapse attık, çıktılar...
Cezaevlerinde öldürdük, başka bir yerde, başka bir bedenle var oldular...
Geçmişte, astıklarımız da oldu...
Yine bitmediler... Demek, asarak ve hapse atarak kurtulamıyoruz... O yöntemleri denedik...
O zaman, denenmemiş bir yoldan gidip kimyasal hadımı uygulayacağız...
Ama yok öyle, şırıngayla cinsel dürtüleri yok edilip, kısırlaştırılmış sokak hayvanları misali ortalıkta özgürce gezmek!
Yok öyle, hadımı kabul edenin hapis cezasında indirim yapmak!
Ben bunların "kimyasal hadımlı" versiyonlarının da aramızda dolaşmasına karşıyım!
Defolup gitsinler hayatlarımızdan...
Hatta, ibret-i alem için, "kimyasal hadım" işlemi televizyonlarda canlı yayınlansın...
O anlar milyonlara izletildikten sonra cezaevinin dibini boylasınlar...
Pardon! İnsan hakları mı!
Ya bırakın!
Çocuk katillerinden söz ediyoruz..
İnsanlık, onların çocuklara tecavüz edip öldürdükleri gün bitti!