Türk Futbolunun gelmiş-geçmiş en büyük yıldızlarından (Basketbolda da öyle) Can Bartu'nun cenazesinde kızı Gülfer Arığ Kıdıköy'te statta yapılan törende F.Bahçeli futbolculara kaptan Volkan aracılığıyla son derece anlamlı bir konuşmayla seslenmiş, adeta babasının vasiyetini okumuştu. Gülfen hanım, "G.Saray maçında ve diğer karşılaşmalarda bu taraftara lütfen Basri, Lefter ve Can gibi layık olun" demişti.
Ama Gülfer hanım bilmiyordu ki o rakiplerini titreten, deplasmana geldiklerine pişman eden F.Bahçe yok artık, müsveddeleri oynuyor.
Artık F.Bahçe, G.Saray bir yana, oynadığı hiçbir takımı korkutamıyor. Maalesef son 20 yıldaki yönetim hataları koca ulu çınarın kollarını kırdı. Avrupa'da dikiş tutturamayan yetenek düşmanlarını transfer ederek saçılan milyon Avro'lar, teknik direktör seçimindeki isabetsiz seçimler, hesapsız harcamalarla girilen borç batağı eskinin "Transfer şampiyonu" F.Bahçe'yi maalesef taraftarının 20 lira bağışına avuç açar hale getirdi.
YİNE DE YIKILMADILAR
F.Bahçe, taraftarını kaybetmedi, yine 50 binler destekliyor ama sabırtaşı çatlama eşiğinde. Dün gece G.Saray maçına koştular ümitle. Ama Soldado'nun dışında (O da bir şey yapmadı) tek gol silahı yok. Moses'ten, Valbuena'dan, Beşiktaş'ın yolladığı Tolgay'dan medet umdular olmadı. Koca 45 dakikada Muslera'yı tehdit edebilecek tek şut yok. Üstüne üstlük devre biterken Semih'in defansından havalandırdığı uzun topta Diagne'yi kontrol etmekten aciz son adam Hasan Ali'nin yaptığı faul kolu kanadı kırdı, takımı 10 kişi bıraktı. Herşeyin bitişi oldu. Aslında Mehmet Topal da 2. sarıdan atılabilirdi ama Palabıyık 9 kişi bırakmaya korktu. F.Bahçe 10 kişiyle ezeli rakibine inanılmaz bir direnç gösterdi, yenik duruma düşmesine rağmen maçın yıldızı 18 yaşındaki delikanlı Eljif Elmas'ın nefis golüyle ayakta kalmasını bildi. F.Bahçe için maçın tek güzel yanı 20 yıllık yenilmezliğin sürmesiydi.