Ne bilem, tebrikler(!)

Babam rahmetli (Altınordu Cavit), pazar filesinde taşırdı kramponlarını!
Bense, naylon çantada! Ki; 'Forma aşkı' kavramı vardı o zamanlar, paradan da öte... Nereden, nerelere geldik? Futbolun cazibesi artsın diye, o aidiyet duygularını bir kelamda sildik, kamyonlara doldurduğumuz yüz küsur milletten yabancıyı, sözümona ligin kalitesi artsın maksadıyla, tahterevanla getirdik ülkeye!
Fener derbisinde de gördük, bu ithal adamların kafası, UEFA veya Şampiyonlar Ligi'nde çünkü etiket fiyatları, böylesi maçlarda attıkları ve kurtardıklarıyla ölçülüyor, futbol borsasında(!)

KAFAM TOLGAY'DA
Maçın başlama düdüğü ötmüş, bu duygularla ben 'kurdeşen!' çıkarırken, yine Oğuzhan ısrarını anlamakta güçlük çektim, Şenol Hoca'nın... Bilader, Tolgay ile Atiba'nın, nasıl aynı dili konuştuğunu bizim şirketteki tahsilatçı Apo bile görüyor ve oynatılmamasına kızması na bakıyorum, yüreğimi biraz daha dağlıyor!
Yanılmadım... Fener karşılaşmasının iki katı istekle başladı Beşiktaşlı'lar oyuna...
Cenk'in soldan girerek Babel'e attırdığı gol sonrası bile bilemedim. Sevineyim mi, üzüleyim mi? Çünkü kafam, hala Tolgay'ın oynatılmamasında...
Direksiyonu kıvırıp, Leipzig tarafına döndüğümde adamlar, öncelikle fazla koşuyor ve bol pas yapıyorlar. Fazla göze çarpan yaratıcı oyuncuları olmamasına karşın, müthiş bir direnç içindeler.. Ancak; Quraresma'nın harika ortasına, nedense ön direkte kafa koyan Talisca'ya engel olamadı, makine intizamında çalışan o adamlar!
Dün akşam, elde edilen sonuca diyecek bir şey yok, ortaya konulan oyuna da...
Hatice'ye değil, neticeye bakmalı ama, hala gücüme giden, Tolgay gibi bir oyuncuyunun gözardı edilmesi, on dakika zaman alması, gücüme gidiyor. Duydun mu, Hacı(!) Galibiyete... Ülke performansının artmasına...
Ne bilem, Tolgay ile olan gücenmişliğimi de katarak, tebrikler tebrikler...