Doğanlar Stadı muhteşem olmuş.
Yapanları, katkıda bulunanları candan kutlayalım. Atatürk Stadı'ndaki o futbolcuları dürbünle izlemek zorunda kaldığımız uzaklıktan kurtulduk. Artık bu statta İzmir Ekipleri seyirci baskısı da yaratacaklar ve pekçok maçı kazanma şansını elde edecekler. Göztepe taraftarı Doğanlar'ı gül bahçesine çevirdi. Stadın kapasitesi 6 bindi, doldurdular, maç boyu müthiş destek verdiler. 20 bin kişilik de olsa yine sarı-kırmızı sevgisiyle dolardı. Ama dünkü Elazığspor maçında da sanki geçen hafta Manisa'daki maçın aynısını seyrettik ilk yarıda. Göztepe istediği oyunu kuramıyor, orta saha golcü Jahovic'i topla buluşturamıyordu.
Bereket yine o fırtına Halil Akbunar fırsatçılığını konuşturdu da, golünü attı. Ama konuk Elazığspor daha etkiliydi.
Aslında stoperken, solbek eksikliği nedeniyle oraya kaydırılan Leo'yu, Elazığspor'lu Murat çalımlarıyla zor durumlara düşürdü, ataklar çoğunlukla oradan gelişti.
Daha önce Başakşehir'den tanıdığımız Wellington tecrübesini konuşturarak golünü attı ve 1-1'lik denkliği sağladı. Elazığspor kalecisi Serdar Kulbilge her Göztepe maçında harikalar yaratır. Yine mükemmel kurtarışlar yaptı, maçın genelinde olduğu gibi ikinci yarıda, Tanju ve Jahovic'in gollük şutlarını inanılmaz kurtarışlarla durdurdu. Okan Buruk ikinci yarıda kazanmak için tüm hamleleri yaptı. Segbefia'yı çıkarıp Doğa'yı, Gökhan Karadeniz'in yerine Leroy'u, Halil'in yerine de Umut Nayir'ı aldı. Gökhan ile Halil kalsa son bölümde daha etkili olabilirlerdi. Genelde gol atan futbolcuya hocaları maç sonuna dek şans tanırlar. Çünkü o moralle yeni bir gole daha imza atabilir. Hele bu, Göztepe'nin en iyisi, gollerin adamı Halil olursa. Gökhan da kötü oynamıyordu, gol şansı yüksek olan bu futbolcuya da daha geniş bölümde şans tanınabilirdi.
Maç berabere bitti ama, Göztepe, iyi oynayan bir topu son 10 dakikada direkten dönen bir takıma karşı puan kaybettiğini kabul ederek fazla üzülmemeli, bundan sonraki maçlar için tedbirler almalı.