Yerel seçimler Türkiye siyasetinde kadın temsili açısından tarihe geçecek sonuçlar ortaya çıkmasına neden oldu. Kadın belediye başkanı ve kadın muhtar sayısında deyim yerindeyse patlama yaşandı. Kadınların seçim başarısı elbette çok mühim ama aynı zamanda çok da önemli bir sınav hemcinslerim için. Çünkü her ne kadar seçilme kısmı kritik eşik gibi gösterilse de asıl zorlu kısım seçildikten sonrası.
HEPİMİZ EŞİTİZ AMA LAFTA
Önümüzdeki 5 yılda kadın başkanların yönettiği il ve ilçelerde köklü değişimler olması lazım. Orada kadınların yönetimde olduğunun anlaşılması gerekiyor. Gerekiyor ki bir daha siyasette kadın temsilinin az olması, partilerin kadın adaylara ön sıralarda yeterince yer vermemesi gündem olamasın bu ülkede. Gerekiyor ki ülkeyi yönetme azmi ve becerisi konusunda erkeklerden geride olmadıkları tüm kadınların beynine kazınsın. Yıllardır lafta eşitlikten bahsederken kodlarımıza işlenen bir adım geride durma anlayışı yerle bir olsun. Kadın başkanların omzundaki yük ağır anlayacağınız.
SİYASET SAHNESİ BİR VİTRİN
Umarım bu düşünce temenni olarak kalmaz ama kadınların her alanda öncü roller üstlenebilmesi için siyasette yani toplum açısından vitrin olarak gösterilebilecek pozisyonlarda ve görünür olmaları şart. Tıpkı yıllar önce özellikle kırsalda kız çocuklarının okutulmasının önündeki engellerin mücadele edile edile kaldırılması gibi. Bu konuda babam ve İzmir'e lise eğitimine gelen kuzenimin yaşadıkları çarpıcı bir örnektir, benim için de eğitim hayatım boyunca teşvik edici olmuştur. O nedenle sizlerle de paylaşmak isterim.
KIRSALDA KIZ ÇOCUĞU OLMAK
Kuzenim biraz da babamın desteğiyle geldiği İzmir'deki lisenin ilk yılında sınıfta kalmış. Tabi bunda köydeki sınırlı imkanlarla o güne kadar aldığı yetersiz eğitimin etkisi olduğu kadar köyden şehire gelmenin şaşkınlığını yaşayan kuzenimin de payı bulunuyor. Ama kuzenimin köydeki onun gibi pırıl pırıl genç kızlar için çok önemli bir misyonu var. O köyden okumak için ayrılan ilk kız çocuğunun başarısız olarak köyüne geri dönmesi demek ondan sonraki kız çocuklarının önündeki en büyük engel olacak. Bunu çok iyi bilen babamın okul yönetimine durumu anlatması ve kuzenimin son bir gazla çalışıp girdiği bütünleme sınavlarında başarılı olmasıyla kriz aşılmış. Ama benim gibi onun ardından okumak için köyden ayrılan herkesin de önünü açmıştır bu süreç.
GÖRÜNMEZ ENGELLER VAR
Kadınların, kız çocuklarımızın önünde sadece kırsalda yok bu engeller. Şehirlerimizde elbette daha görünmezler ama varlar. Zaten kadınların eşitlik beklentilerinden kasıt da sözde varolan eşitliğin sürekli görünmez engellere takılması. Hep örnek gösterilecek kadar iyi olmak zorundalar mesela. Temsilde sayıları az olduğu için göze batmaları da çok muhtemel. O nedenle oturmaları kalkmalarına kadar her hareketlerine dikkat etmek zorundalar.
O nedenle ülkemizde hayat kadınlar için hep çok daha zorlu. Temennim bahsettiğim olumsuzlukların hiçbirine maruz kalmadan sadece görevlerine odaklanarak şehirlerimizi geleceğe hazırlamaları.
Hepsine bu yolda kolaylıklar diliyorum...
