Duygu, insanoğlunun bence en değerli hazinesi... Bir büyüğüm söylemişti çocukken bana, "Duygusal insandan korkma, ondan zarar gelmez. O kendi iç dünyasında, insanın özünü yaşar, ruhu besler" diye... O zaman bu sözün ne anlama geldiğini hiç düşünmedim. Ama zaman öğretti bana...
Yaşadığım olaylar, tanıdığım insanlar, sohbet içerikli ortamlar, izlediğim filmler bana hissettirdi bu duygusallığı, önemini...
Bir de yüreğinde taşıyınca, daha özde biliyor insan...
Duygusal insan yaratıcıdır, ne yapmak istediğini çok iyi bilir... Roman, şiir de yazsa ya da okusa; bir müzik aletini çalsa ya da dinlese; bir manzaraya baksa, odaklandığı nokta tektir, ruhu beslemek.
Çevremiz çok yaratıcı, insan ilişkileri üst düzeyde, almaktan çok vermesini bilen, paylaşan, eğiten, ruhu besleyen, doğru yaşamaya yönlendiren insanlarla çevrili...
Ancak o insanlara sadece bakmak yetmiyor, görmek gerek... Ne yaptığını, ne yaşattığını, neyi amaçladığını anlamak...
Akhisar, Ege Bölgesi'nin müstesna bir köşesi, Manisa'nın da en gelişmiş ilçelerinden biri... Bu güzel ilçenin simge isimlerinden biridir Osman Çınar...
Neden simge; çünkü yıllarca kentin merkezi bir yerinde işlettiği kitapçı dükkanında, çocukların, gençlerin çok sevdiği, başları sıkıştığında yardım aldığı, öğütlerini dinlediği bir isimdir Osman Çınar, soyadı gibi "Çınar" olmuştur her yaşta öğrenciye... Çocukların "Osman Amcası" olmak kolay değil... Özveri ister, emek ister. O fazlasıyla vermiştir...
Kitap almak için parası olmayan çocuklara harçlıklarının yettiği ölçüde taksitle ya da ücretsiz kitap veren, yazar öneren, onlarla edebiyat sohbetleri yapan, hayattan kesitler anlatan, korsan yayınlar konusunda inanılmaz mücadele eden, Akhisar'a gelen yazar ve şairleri yıllarca ofisinde ağırlayan Osman Çınar, "kentin gizli bilgesi"dir aynı zamanda...
En büyük özelliği de duygusal kimliğidir, bunun için yıllarca çocukların ruhlarını kitapla beslemiş, onlara doğru hedefler önermiştir. Bu yüzden Akhisar'da her yaşta insan, onu "Kitapçı Osman Amca" olarak tanır, bilir.
Ancak korsan kitap, ülkenin tüm hücrelerine sirayet edince o da dayanamadı ve çok sevdiği, soluk aldığı mekanını kapatmak zorunda kaldı.
Ancak küsmedi, çocuklar için, toplum için üretmeye devam etti. Şiir yazıyor ne zamandır Osman Çınar... Yazmakla kalmıyor, yazdıklarını şiir kitaplarında topluyor...
Önceki gün de yeni şiir kitabını çıkardı, "4. Cemre" adıyla....
Bir değerin kentin simgesi olması demek, heykelini dikmek değildir. Osman Çınar, gönüllerdeki simgedir, bu yüzden kentteki her özel günün de onur konuğudur.
Hayatı paylaşır, şiir okur...
Yıllarca Akhisarlı çocukların ruhunu kitapla besleyen Osman Çınar, bu süreçte bir de sanatçı yetiştirdi; Çağdaş Çınar...
Küçük yaşlardan beri müziğe büyük ilgi duyan, özellikle piyanonun cazibesine kapılan Çağdaş, en büyük desteği babası ve annesi Güler Çınar'dan gördü. Ona hiç engel koymadılar. "Doktor olacaksın, mühendis olacaksın" diye diretmediler, müzisyen ruhuna saygı duydular.
Çağdaş aldığı bu destekle üniversite de dahil eğitimini müzikle yaptı, İzmir'de okudu. Bir dönem müzik öğretmenliği yaptı, sonra özgürlüğü seçti, kendisi gibi müziğe inanmış arkadaşlarıyla İzmir Express Orkestrası'nı kurdu, Ege'nin İncisi'nde "orkestra kenti İzmir" olgusunu yaratan isimlerden biri oldu, kente müzik kimliği getirdi.
Mümkün olduğunca grubun her konserini izledim ve her seferinde "ruhum beslenmiş" olarak "coşkulu" ayrıldım.
Çağdaş Çınar ve arkadaşları, önceki gece de E.Ü Atatürk Kültür Merkezi'nde damaklarda müzik hazzı bırakacak harika bir konsere imza attılar.
Bu kez ben konsere gidemedim, görevim vardı ancak dinledim, hissettim.
Tıpkı babası Osman Çınar'ın yaşadığı toplumu kitapla beslediği gibi oğlu Çağdaş da sanatla besliyor. Ne mutlu bize...