Teknoloji laboratuarlarında üretilmiş darbeler için bu kavramı teklif ediyorum. Benim yazılarımı ve twitter notlarımı yakından takip edenler, darbeci Mübarek'e karşı 'uluslaraşırı darbe' daha başlar başlamaz, bunun Mısır'ın lehine olmayacağını ve İhvan-ı Müslimin'e acele 'laiklik' teklif ettiğimi hatırlarlar. 'Devrim Görünümlü Darbe' zincirini o zamandan beri takip ediyorum.
Bir de Türkiye'nin özel koşullarından kaynaklanan çok özel bir deneyimim var. Ben 'komünist' bir babanın evladı olarak, daha çocuk yaşlarımda, YÖN dergilerini, 'parlamento dışı muhalefet' teorilerini okumuş biriyim. Onu da kayda geçiriyorum, ve şimdi ilerliyorum...
Dünya'nın darbe yöntemleri antolojisine baktığımızda 30'lı yıllarda radyo binalarının ele geçirildiğini görüyoruz. Sonra televizyon kanallarının. Özellikle tek kanallı devlet televizyonlu dönemler bunu kolaylaştırıyordu.
Şimdi ise, darbelerin anahtarı İnternet. Önce hedef ülke içinde ve dışında çeşitli merkezler kurarak İnternet içeriğini manipüle etmeye çalışıyorlar. Sonra ise, yanlış kararlar ile İnternet erişimlerini engelleyen bürokratların saflığı sayesinde, veya darbecilerin İnternet erişimlerine saldırıda bulunmasıyla hedef ülkenin internet erişimi engelleniyor.
Bu, artık 'internet bağımlı' halde yaşayan gençlik tarafından yalnızca haber alma özgürlüğünün engellendiği değil, yaşam biçimlerine müdahale edildiği şeklinde anlaşılıyor ve gençlik sokağa dökülüyor.
Bir şablon var.
Çeşitli İnternet figürleri (fenomen) üretiliyor ve bunlar gençlik kitlelerini mobilize etmek için kullanılıyor.
Şimdi...
Ne demiştik, eskiden darbeciler radyo binalarını ele geçirirlerdi ve darbenin operasyonel aleti (dikkat edin darbelerin sahibi demiyorum) askerlerdi.
Şimdi, Devrim Görünümlü Darbe'lerin operasyonel aleti olarak gençlik kullanılıyor.
Bu gençliğin kullanışlı hale getirilmesi için de uzun zamandır bir çalışma yapıldı. 'Dünya vatandaşlığı' gibi gerçeklikten kopuk kavramlar bu gençlik kesimlerinin zihnine zerk edildi. Aksiyolojik (değer bilim) çalışmaları ile milli ve dini değerleri, değerler skalalarında alt sıralara doğru bastırıldı.
Saçma ve tarifsiz bir 'özgürlük' kavrayışı değerler skalasının en üst tarafına yerleştirildi.
'Devrim Görünümlü Darbe'nin askerleri olarak kullanılan 30 yaşın altındaki bu gençlik kesiminin oranı Mısır'da yüzde 61, Cezayir ve Libya'da yüzde 58, Sudan'da yüzde 67, Irak'da yüzde 68, Yemen'de yüzde 74 oranlarında idi. (Time, araştırması.)
Türkiye'de ise yüzde 70!
Nüfusunun yüzde 70'i 'Dünya Vatandaşlığı' ve içi boş bir 'özgürlük masalı' ile manipüle edilmeye çalışılan bir yüzde 70'imiz var.
Şimdi... Analizimin başında da not olarak kayda geçirdiğim kendi özel deneyimimden bahsedeyim...
YÖN darbecileri, özellikle Doğan Avcıoğlu, 'Ordu-Millet darbesi' teorisinin yanında bir başka teori daha dolaşıma sokmuştu. 'Parlamento dışı muhalefet'...
Türkiye solunu esir alan bu teori, en aşağıdan yukarıya davranış biçimlerine sızmıştır.
Öyle ki, örneğin montaj kaset skandalından sonra, 'hükümet istifa etsin' demekten çekinmeyen Kemal Kılıçdaroğlu, birkaç röportajında en beğendiği yazarın 'parlamento dışı muhalefet' kavramını dolaşıma sokan Doğan Avcıoğlu olduğunu belirtmekten hiç çekinmemiştir.
İşte Türkiye'de solun, 'devrim görünümlü uluslararası darbeler zinciri' ile buluşabileceği ve üzerine çalışılan müktesebat buradadır.
Keza, başka koşullarda CHP geleneği ile Nurcu Fethullah Gülen geleneğinin işbirliği yapmasının ve CHP'lilerin Gülenist hareketleri desteklemesinin bir açıklaması olamaz.
Son söz olarak şunu söylemekte fayda var:
Daha 2011 yılında 'Youthquake' (GençlikDepremi) olarak adlandırılan bir araştırma ve haritası yayınlanmıştı Time dergisinde.
O zaman, çizilen fay hattı, batıda Moritanya'dan başlıyor ve Fas, Tunus, Cezayir, Libya, Mısır, Sudan, Somali, Ürdün, Suudi Arabistan, Yemen, Irak, Umman, Birleşik Arap Emirlikleri, Katar, Kuveyt, Bahreyn, Suriye olarak devam ediyor ve doğuda İran ile son buluyordu.
Bu ülkelerin 30 yaşın altındaki genç oranları ise, ortalama yüzde 60'lar seviyesinde....
2011'de yayınlanan bu fay hattı haritasında Türkiye yer almıyordu.
Değişen bir şeyler olmuş olmalı. Değişen şeyin ne olduğunu ve 'ulusaşırı karar vericileri'n hedefine Türkiye'yi koyan şeyi daha sonraki yazılarımızda tartışacağız.
Ancak şimdiden şunu söyleyelim: Türk milleti 2007'den beri darbelere direnme geleneği inşa etti. Ve bu gelenek artık Türkiye'de hükümetlerin darbelerle veya 'devrim görünümlü darbelerle' değişmeyeceğini, demokratik usullerle değişeceğini gösteriyor.
Bu kimliğiyle artık Türkiye Cumhuriyeti Devleti ve Milleti; batının güdümünde bir demokrasi ve modernlik cenderesinden çıkıyor ve 'Batı Dışı Modernite' üreterek, Mustafa Kemal Atatürk zincirine bağlanıyor ve onu ileri demokrasi seviyesine taşıyor.
Şimdi, gençlik kitleleri üzerine uygulanan şablonda geçmemiz gereken bir iki sınav var. Diğer ülkelerde uyguladıkları senaryolara göre, önce gençliği, 'hırsız hükümet' imgesi ile sokağa dökmeye çalışacaklar.
Bunu beceremezlerse, İnternet omurgasına bir saldırı yapıp, İnternet kesintisini hükümetin üzerine yıkıp, gençliği sokağa çekmeye çalışacaklar.
Başarılı olurlarsa, bu sürecin sonunda, meydanlardaki Atatürk heykellerini boyunlarına ip bağlayarak solcu, çapulcu, marjinallere indirtmeye çalışacaklar.
Karmaşık bir süreç gibi görünüyor, biliyorum...
Ama Türk milleti deneyimli ve hazırlıklı.
Bu badireyi aştığımız zaman, üzerinde şablonlar uygulanabilecek tipik bir Ortadoğu Ülkesi değil, Ortadoğu'nun da temsilcisi olabilecek, demokrasisini tesis ve tahkim etmiş, batı dışı modernlik üretebilmiş bir güç olarak dünya sahnesinde, müktesebatımızla orantılı bir güç elde etmiş olacağız.
CUMA GÜNÜ İÇİN ŞUNU YAZACAĞIM, KAÇIRMAYIN: TÜRKİYE'NİN ABDULLAH GÜL SORUNU.
