Her şey, 7 yaşındaki bir kız çocuğunun söylediği cümleyi duymamla başladı, irkildim çünkü. "Çilek Kokusu'na bayıldım, televizyondaki en güzel dizi. Acil Aşk Aranıyor harika, Medcezir de güzel ama" dedi saçları iki taraftan bağlanmış, rengi biraz daha kızıla çalsa Pippi Uzunçorap'a benzeyecek olan, çilli ve 'çokbilmiş' kız çocuğu... Hanımlar, beyler; ilkokul üçe giden bir çocuktan bahsediyorum, dört yıl önce altını tutamayan, beş yıl önce konuşmaya başlayan, 7 yıl önce hayatta olmayan bir çocuktan! Çocuğun bahsettiği iki diziyi de hiç izlemediğim ama ikisi hakkında da bilgim olduğu için şaşırdım. Bilmesem rahatlıkla, Medcezir'i bir sahil kasabasında geçen ve bir grup çocuğun denizde yaşadıkları maceraları anlatan bir çizgi film ve Çilek Kokusu'nu da annesi aşçı olan ve bahçesinde türlü sebze meyve yetiştiren bir kız çocuğunun, bir anda şehre taşınmalarıyla değişen hayatını anlatan bir çocuk filmi olarak hayal edebilirdim.
Medcezir, başladığı günden itibaren reyting listesinde hep ilk sıralarda yer alıyor, Çilek Kokusu yeni başladı ama görünen o ki sevildi. Bir romantik komedi denemesi daha! İkibin jenerasyonu için uydurulmuş, berbat aşk filmleri furyasının devamı... Kötü oyunculuklar, kötü senaryolar, kötü ses ve ışık, kötü saç ve makyaj (Sahi nedir bizim dizilerdeki kadınların 'maşa' aşkı? Her kadın her sahnede henüz spreylenmiş saçları ve asla eksik etmedikleri eye-liner'larıyla gerçekten çok kötü görünmüyorlar mı?)...
MEG RYAN FİLMLERİ
90'larda Meg Ryan ile zirve yapmıştı romantik komediler. Karşında Tom Hanks de olsa, bir başkası da fark etmezdi. Kendimizi görürdük, Ryan karakterlerinde. Sakar, beceriksiz, saf, iyi bir aileye sahip, eğitimli ama aşktan yana şansı olmayan kadınları canlandırıyordu. Filmler mutlaka bir imkansız aşkla başlıyor ama mutlu sonla bitiyordu. Masal gibiydiler, onun için daha çok seviyorduk ya! Aşkı henüz tanımıyorduk ve kitaplardan, filmlerden anlamaya çalışıyorduk. Kalbimiz çarpıyor, aşkın varlığını hissediyor, henüz karşılaşmasak da şövalyemizin varlığını hissediyorduk. Bizim yirmilere yaklaşırken hissettiklerimiz böyleydi, bugün 7 yaşındaki bir çocuğu, saat sekiz gibi başlayıp onbirlerde biten ve bahsettiği tüm handikaplara sahip dizilerden acaba ne anlıyordu?
BU NASIL DOKTOR?
Acil Aşk Aranıyor'a birkaç dakika 'bakmak' zorunda kaldım. Bir doktor kadın var, kadın diyorum ama ortaokul öğrencisi kıvamında, sakar (ama Meg Ryan sakarlığı gibi değil), konuşmayı beceremeyen biri; saçları berbat bir şekilde jölelenmiş (Cameron Diaz'ın Ay Mary Vah Mary'den hatırlayacağınız efsane sahnedeki saçına benziyor) erkek doktorla aşk yaşayacak sanırım (film olsa 90 dakika dayanırsın ama sanırım bu işkence bir iki yıl sürer). Bizim, 7 yaşındaki kız beğeniyor bu dizileri. Konu ve oyunculuklara bakarsak, 7 yaşa hitap etmesi çok doğal. Peki önerim şu, bu birbirinden 'muhteşem' işleri, sabah saatlerine koysalar ya! Ebeveynler ya bu dizileri evlatlarına izlettirmek istiyor ya da geçen gün bahsettiğim gibi, onları erken yatırabilmek gibi bir yaptırımları yok! Çocuklarınıza kıymayın efendiler, 7 yaşında çokbilmiş, aşk konuşan, meşkin ne olduğunu bilen, hayatı en berbat yerinden öğrenmeye başlayan bu çocuklara yazık etmeyin.
Yeni nesle yazık ediyorsunuz hep birlikte, yapımcısında oyuncusuna, senaristinden izleyicisine kadar! Bir bakıma da, bizim gibi romantik filmlerle yetişen ve romanlarda okuduklarıyla gerçek hayat arasında yaşadıkları ikilemler sebebiyle kafası darmadağın sersemler olmayacaklar. Onlar ana-babalarını parmaklarında oynattıkları gibi, kocalarını da oynatmak isteyecekler, mutlu oldukları sanacaklar ve muhtemelen aşk/evlilik gibi kavramların içine edecekler... Şövalye ile de karşılaşamayacaklar yazık; hep birlikte gömdük şövalyeliği çünkü...