Kural hem basit ve önemli: Çocuk kendi yatağında uyumalı. Teoride zehir gibiyiz ama pratikte sınıfta kalıyoruz işte! 'Zaman çabuk geçiyor, çok hızlı büyüyorlar, doyamıyoruz', 'Bugün-yarın' derken... Çocukla birlikte sorun da büyüyor. Psikolog Pırıl Bilger de pek çok annenin bu konuda dertli olduğunu söylüyor.
BİZİM ÖNERİLER HAFTAYA
Bilger, bu hafta zamanında doğru adımları atmak ve çocuk büyüdükçe sıkıntı yaşamak istemeyenler için çok değerli bilgiler paylaştı. Bu konuda benim gibi geç kalanlar da üzülmesin, haftaya da bizim reçetemiz geliyor.
BİR KEZ BİLE OLMAMALI
Psikolog Pırıl Bilger, önce işin alışkanlık kısmının altını çiziyor: "Uyku dediğimiz şey alışkanlıktır. Yani siz çocuğunuza bebekliğinden beri nasıl bir uyku alışkanlığı kazandırdıysanız, çocuk da uyku eylemini öyle sürdürür. Örneğin; bebekken sürekli yatağınıza almanız, her ağladığında onunla yatmanız, büyüdüğünde sizinle yatmasına izin vermeniz -bir kez bilebu davranışı öğrenmesine kapı aralar."
2 YAŞ ÖNEMLİ EŞİK
Peki normalde bebeğinizle odanızı ne zaman ayırmalısınız? Bilger, bu sorunun cevabını da şöyle veriyor: Genellikle anneler yeni doğanı kendi odalarına alır. Hemen müdahale edebilmek, ağladığını duymak ve onu hissedebilmek için. Aslında bu anne ile bebek arasında inanılmaz bir bağın varlığından kaynaklanır. İşte bu bağı yavaş yavaş düzenlemek önemlidir. Genelde 2 yaşına kadar ebeveyn odasında yatmasını tavsiye ederiz. 2 yaşından sonra ise yavaş yavaş çocuğu kendi odasına alıştırmak gerekir.
"BİZ YAN ODADAYIZ"
Çocukların genelde anneleri ile yatmalarının birkaç sebebi olabildiğini vurgulayan Bilger, "Korkular, odanın şekli, kendini güvende hissetmemesi, anneyi paylaşamama gibi. Öncelikle bu sebeplerin hangisinden ötürü bu davranışı yaptığını anlamak gerekir. Bu problemi ebeveynleri olarak birlikte çözmeniz gerekir" diyor. Diyelim çocuk odasında yatma konusunda direnç gösterdi. Nasıl ikna edeceğiz? İşte cevabı: Çocuğunuzun kendini güvende hissedeceği oyuncaklar seçebilirsiniz, onu uyuturken "Bak bu oyuncak seninle uyumak istiyormuş (2-5 yaş arası için) hadi ona sarılabilirsin" diyebilirsiniz. Çocuğa "Biz yan odadayız, sesini her an duyabiliriz, biz her zaman senin yanındayız, seninle yatmıyor olmamız seni bıraktığımız anlamına gelmez, çocuklar ve ebeveynler kendi yataklarında yatarlar, seni seviyoruz, bir şey istediğinde seslenebilirsin veya odamızın kapısını çalabilirsin" demelisiniz. Bu açıklamaların hem çocuğun korkularını gidermek hem de anlaşıldığını ve yalnız bırakılmadığını anlaması açısından önemli olduğunu dile getiren Bilger, "Daha büyük yaşlarda çocuklar için karşılıklı konuşmak, neden yatağında yatacağı, anne-babanın birlikte yatması gerektiğini anlatmalısınız. Her zaman ona bir yan oda kadar uzakta olduğunuzu söylemelisiniz" diyor.
'SİZİ EN İYİ ÇOCUĞUNUZ ANLAR'
Bu konu ötelenmeyecek kadar önemli çünkü, çocuğun anne ile uyuması, yetişkin hayatında bağımlı kişilik olmasından tutun da evlilik ve cinsel ilişki sorunlarına kadar pek çok sıkıntı yaşamasına neden olabiliyor. Ancak atacağımız adımlar da sağlıklı olmalı. "Doğrusunu yapacağım" derken çocuğu örseleyip yaralamamalı. Psikolog Pırıl Bilger de ebeveynleri "Çocuktur anlamaz" yanılgısına karşı uyarıyor ve ekliyor: "Çocuk her şeyi anlar. Onunla oturup kelimelerinizi anlayabileceği dilden seçerseniz, sizi daha fazla anlar. Çocuğunuzun -doğru sözcükleri seçtiğinizde- sizi en iyi anlayabilen canlı olduğunu unutmayın."