Bir adam görürüm.
Sıkı vücutlu olmak bir yana, kendini yürüyen bir heykele çevirmiştir.
Gece gündüz ne kadar mükemmelleşebileceğini hesaplar. Yumurtanın beyazını sayar, kas kütlesini artırmak için kendini zorlar.
Bunun kadın versiyonu ise, yine fiziksel mükemmellik peşinde koşar. Beğenmediği bir yerini (mesela burnunu) yaptırmıştır. İyi de, orijinal burnun, mevcut yüzüne orantılı olarak verilmiştir. Yeni hokka gibi burnunu at gibi surata kondurduklarında aradaki boşluğu fotoşopla mı kapatacaksın? Bu böyle sürer gider. Evin dekorasyonunu yenilemeye benzer. Evi badana yaparsın, eşya gözüne eski görünür. Mobilyayı yenilersin, halı yakışmaz. Böyle gider.
İnsanda da böyledir. Estetik uygulamalara bir başlandı mı, sen başka birine dönüşene dek durduğu pek görülmemiştir.
ÖZ KALICI, ŞEKİL GEÇİCİ
Kendini barbi bebeğe çevireceğim diye babun maymununa çeviren kadınlar çoğunluktadır.
Nadiren bu kadının bir taş bebeğe dönüştüğünü düşünelim.
Bu gibi durumlarda, kadın bir arzu nesnesi haline gelir. Böyle bir kadını yakından tanıdığınızda ise, genellikle dışarıdan tanrıça gibi görünen kadının ruhunda kadınlıktan pek eser kalmadığını görürsünüz. Artık şekli, yani kadınlığı tek sermayesi haline gelmiştir. O kadın o kadar kendine dönüktür ki, bir başkasıyla çıkar temelli olmayan bir ilişki kurması nadirdir.
Acaba neden?
Çünkü öz ne kadar derin ve kalıcı ise, şekil de o kadar sığ ve geçicidir. Şekil, öze dair bir fikir verdiği sürece kıymetli ve işlevseldir. Bu yüzden bir kadını ya da erkeği -gerektiği kadaryansıtacak bir görünüm, yeter de artar. Aksi, özü şeklin önüne geçirir. O insanı bir kişi değil, beden haline getirir. Dolayısıyla o insanın sadece bedenini isteriz.
Kalanı depozitosuz bir şişe gibi elden çıkarılabilirdir.
MİSYONU ZEDELENİR
Belli kulüpler, kurumsal yapılar, insanların zihninde bir yer edinebilmek ve aidiyet sağlamak için bir takım kıyafetler, gelenekler gibi şekle dayanan uygulamalar yaparlar. Ancak sadakatini kanıtlamış kişiler arasında bu şekiller geçersiz olur. Çünkü öz artık kavranmıştır. Şekli özün önüne geçirirseniz, o organizasyonun misyonu zedelenir.
Din de bu kurala istisna değildir. Eğer dinin ve ibadetin özünü kavrarsanız, o inanışa uygun şekilleri, inanışa ve geleneğe saygı için sürdürürsünüz.
Yok, özü unutursanız, şekil özün yerine geçer ve her şey haline gelir. O zaman da Ramazan'da televizyona çıkan hocalara saçma sapan sorular sormaya başlarsınız.
Özetle; bütün şekiller, gerçeğin farklı yorumlarıdır.
Onlar sadece birer yansıma, kopyadır. Bu yüzden bir yerde, bir gelenekte şekile ne kadar önem veriliyorsa, bilin ki gerçekten o kadar uzaklaşılmış, orada çok az öz kalmıştır. Haddini aşan, zıddını bulur.