Bildiğim bir şey var; başamıza bir felaket gelmedikçe, önlem almıyoruz. Aslında, kolay unutan bir millet olduğumuzdan, tehlike geçince "adam sende" diyerek topu kadere atıyoruz.
Sonra, örneğin deprem olunca da, "Devlet nerede" diyerek isyan ediyoruz.
Oysa bütün iş bizde... Önce yerel yönetimlerle işe başlamalıyız. Hangi belediye nasıl çalışıyor, depreme hazırlıklı mı, olası bir sarsıntıda, kim bize nasıl yardım edecek? O telaş anında, ölüm-kalım savaşında,
toplanma yerimiz neresi olacak?
Zira baksanıza, etrafımız yüksek yüksek binalarla çevrili, hatta gökdelen cumhuriyeti kurma peşindeyiz.
Peki bu işin sonu nereye varacak? İzmir, ülkemizin fay hattı açısından en kritik bölgesinde...
Her an her şey olabilir...
Önceki gün, 5.1 sallandık, ortalık ayağa kalktı.
O zaman depreme ne kadar hazırız?
***
Bakın iki uzman, İzmir'i ve İzmirlileri nasıl uyarıyor:
Dokuz Eylül Üniversitesi Deniz Bilimleri ve Teknolojisi Enstitüsü Müdürü Prof. Dr. Atilla Uluğ: "Bu sarsıntılar asrın depremine yaklaştığımızı gösteriyor. İzmir'de bundan daha büyüklerini bekliyoruz. Tarihinde büyük depremler olmuş ve yenileri de olacak. Benim için sürpriz olmadı. Çünkü kara ve denizde çok kırılgan noktalar var. O nedenle binaların acilen güvenli hale getirilmesi lazım."
***
Jeofizik Mühendisleri Odası'nın İzmirli Başdanışmanı Prof. Dr. Ahmet Ercan da, şunları söylüyor: "Sarsıntı, İzmir'in deprem üçgeni diye nitelediğim Midilli-Karaburun-Foça üçgeni içinde oldu. Açıkçası 7 ile 7.2 arasında bekliyordum. Çünkü kuvvetli kırıklar burada birleşiyor. Jeofizik olarak diyor ki, 'Ben geriliyorum ve daha büyük patlayacağım.'
***
İki uyarı da hayati önem taşıyor. Bu uyarıları "Ah vah" nidaları eşliğinde dinleyip de, kulağımızın üstüne yatarsak, büyük bir felaket kapıda...
Oysa İzmir'de deprem konusunda, başta Büyükşehir olmak üzere bir çok belediyenin önemli bir hazırlık safhasından geçtiğini biliyorum.
Bize düşen, olaya karşı duyarlı olmak, ihmal edeni uyarmak.
İşte kardeş sevgisi budur
Van acısı yüreğimizde çok taze, hele dün biraz sallanınca, yaşanan acıyı bir kez daha andık; hüzünle, korkuyla...
Deprem ani gelen bir felaket ve ne yazık ki bunu önceden görmenin imkanı yok. Henüz teknoloji bu konuda yetersiz...
Hala Van'da üşüyen, ölümle mücadele eden, battaniyeye, çadıra ihtiyacı olan insanlar var, onlara moral ve insan sevgisi göndermek gerek... Önemli ölçüde de hasasiyet.
***
Geçen hafta sonra Seferihisar'da mandalina şenliği vardı biliyorsunuz. Birçok şey yapıldı; etkinlik, sergi, bilinçlendirme, konser ve daha birçok şey...
Bunlar olması gerekenler ama Van'a örneğin 15 ton mandalina gönderilmesine hiçbir yerde rastlamadım ben...
Ama Seferihisar'da bu yaşanmış...
***
İşte dayanışma budur.
Bir tarafta evlerini depremde kaybeden ve soğukla boğuşan binlerce insan, bir tarafta cennet İzmir'de yaşayan yüreği sevgi dolu insanlar...
Bence Seferihisar'daki mandalina şenliğinin en anlamlı tarafı Van ve Erciş'teki depremzedelere 15 ton mandalina gönderilmesiydi. Evlerini kaybedip çadırlarda soğuktan hastalanmamak için yaşam mücadelesi veren depremzedelere "Van İçin Kardeşlik Yüklüyüz" sloganıyla gönderilen C vitamini mandalinalar çok iyi gelecek, eminim.
Geçen yılın en iyi mandalina üreticisi seçilen sevgili Özgür ve eşi Tulu Güler de, kendi elleriyle kasa kasa mandalina toplamış... Seferihisar mandalina şenliğine sponsorluk yapan Güzelbahçe Oba Tesisleri Genel Müdürü Özgür Güler, Van'a mandalina gönderilmesinin de öncülüğünü üstlenmiş...
Diyor ki, "Bizler kardeşiz. İnsan hiç kardeşinin aç ve açıkta olmasını ister mi? Her zaman Varlı kardeşlerimizin yanında olacağız."
Teşekkürler Özgür ve emeği geçen herkes...