Bu bizim Kaf-Kaf değil

İzmir en dondurucu gününü yaşıyor. Ellerimiz ceplerimizde Arena'ya koşuyoruz ümitle... Karşıyaka seyircisi bizi ısıtacak, Pınar Karşıyaka da Makarnacılara basketbol şov yapacak umudundayız. Ne gezer... Salonun bir bölümü boş, o ıslıkla ve korkunç tezarühatla rakibi sindiren yeşilkırmızılı tutkunlarda da sinema, tiyatroya gelmiş havası var. Dolomiti emin olun hiç güçlü bir takım değil. Bizim ligde en az 10 takım bunları yener. Ama KSK maça öyle tutuk başlıyor ki dört dakika sayı atamıyor, atamayınca da bir panik korku başlıyor, top kayıpları da. Bir devrede 12 top kaybı yapıyoruz İtalyan hepsini fastbreak'le sayıya çeviriyor. Turnike atamıyoruz, o yıldırıcı savunmamızdan eser yok. Sadece Bracey Wright sorumluluk alıyor 14 dakikayı 11 sayı 5 asist, 1 blok ve 2 top çalma ile tamamlayıp bizi oyunda tutuyor. İkinci yarıda "Düzeliriz. Oyunu koparırız" diye hayal kuruyoruz. Ama maalesef top kayıpları sürüyor, pota altında top paylaşamıyoruz ve bedava sayılar yiyoruz. Iverson 6/3 ikilik 5/3 serbes atış yapıyor, Gabriel şut atan rakibe el uzatmadığı gibi 4/1 ikilik 4/1 de üçlükle oynuyor. Josh Carter ise 8/3 ikilik randıman veriyor. Bu takım nasıl maç kazanır? Pınar KSK eğer böyle oynarsa ULEB'te yürüyemez. Can Altıntığ bu kadar pas hatalarıyla dağınıklıkla oynamamalı, All Star'a seçilen Kenan'da bunun verdiği moralle kendini biraz daha göstermeliydi. Maçın sonlarında rakibi yakalacağımız pozisyonlarda korku yine dağları bekledi. Herkes, "Bracey Wright atsına" döndü. O da 26 sayısının yanına 3 ribaunt, 7 asist, 4 top çalma ekledi ama bir çiçekle bahar olmadı. KSK'nin 14 dakika 4 faulle oynayan Lockett'i oyun dışı bırakamaması da ilginçti. Karşıyaka kazanmayı hak etmedi ama hakemler de galip gelmemesi için ne gerekirse yaptı. Faulleri vermedi, teknik fauller ile yıldırdı.