Erwin Koeman'ın anlaşıldı ki F.Bahçe- Trabzonspor rekabetinden haberi yok. Karadeniz'de, "Fener gelsin de yenmeye çalışalım, Herkese yenilelim de onları yenelim" diye herkesin bilendiğinden de. Kadroları gördük, şaşırdık. Fener çift forvetle, Slimani ve Frey'le sahada. Valbuena da var. Bu üçlünün defansif yönleri sıfır. Bir ilk yarı yaşandı, Trabzon maçı F.Bahçe yarı sahasına yıktı. F.Bahçe'de orta saha bir yana, forvetler bile defansın içine gömülmüş, sadece gol yememeye odaklanmış. O halde 4-4-2 oynamanın lüksü var mı ? Trabzon, Sosa, Yusuf Yazıcı, Abdülkadir, Ferreira ve Nwakaeme ile orta sahada cirit attı. Kalede Harun devleşmese daha ilk yarıda F.Bahçe teslim bayrağını çekecek. 45 dakikada Trabzon'un 12, F.Bahçe'nin ise sadece 2 şutu var. Frey'in ayağına top değmedi. Slimani gol tehlikesi yaratma özrü bir yana frikikten yaptığı penaltıyla takımı az kalsın yakıyordu. Böylesine tecrübeli futbolcu barajda açık kolla topa müdahaleye penaltı verileceğini nasıl bilmez, inanılacak gibi değil. 20 penaltının 9'unu kurtaran Harun, Rodallega'nın penaltıları sürekli kalecinin sağına attığını ezberleyerek müthiş bir kurtarışla takımını ayakta tuttu ama defansın büyük hatasıyla yenilen gol Harun'u da yaktı. Koeman'ın, takımı ezilirken 2.yarıya oyuncu değişikliğiyle başlamaması ve sanki memnunmuş gibi bir ifadeye bürünmesi, "Hollandalılardan hayır gelmeyecek" dedirtti. İlk golde defansında Skrtel ve Neustadter gibi kuleler varken üstün fizikli Trabzonlu Novak'ı, Ayew'le önlemeye çalışmanın faturası ağır oldu. Ardından Sosa işi bitirdi.
DOSTLUK KAZANMALI
Maçın en önemli yanı F.Bahçe ile Trabzon arasında barış çubuğu yakılmasıydı. F.Bahçe Başkanı Ali Koç'un cesaretle adım atarak maça gitmesi ve devre arasında Trabzonsporlu taraftarlarla tribünde fotoğraf çektirmesi son derece güzel tabloydu. Ama Trabzonluların takımları 1-0 öndeyken korner atmaya giden F.Bahçeli futbolculara şişe ve zararlı maddeler atmasını almak mümkün değildi. Rekabete tamam da spor yapıyoruz, bu kin, nefret bitsin artık.