İngiliz efsanelerinden Gary Lineker'in "Futbol, 22 kişinin 90 dakika boyunca mücadele ettiği sonunda Almanların kazandığı bir oyundur" sözünü F.Bahçe'nin son 20 yıllık Kadıköy mazisine bakarak "Futbol, 22 kişinin 90 dakika boyunca mücadele ettiği sonunda F.Bahçe'nin evinde ezeli rakiplerine karşı kaybetmediği bir oyundur" diye değiştirsek yanlış olmaz herhalde. Bu nedenle Kadıköy'e çıkanların son dönemlerde bir de kendi içlerinde psikolojik savaş vermesi hayli normaldi. Fakat uzun yıllar sonra ilk kez dün G.Saray'ın farklı bir ruh hali ile mücadele ettiğini gördük. Sadece ve sadece hedefe odaklı, gerginlikten uzak başladılar maça. Aksine gergin taraf F.Bahçe'ydi. İç saha üstünlüğü ile baskı kurmasını beklediğimiz F.Bahçe'den ilk yarıda penaltı dışında bir pozisyon göremedik.
Buna karşın G.Saray ilk 6 dakikada 3 önemli pozisyona girdi. Hatta yediği golden sonra da oyundan düşmedi ve oyunun kontrolünü elinde tutarak saldırdıkça saldırdı.
DERS ALMIŞ GİBİYDİ
İkinci yarıya gelince. F.Bahçe'nin gergin hali, G.Saray'ın da iştahı devam etti. Aslan saldırdı, F.Bahçe ise sürekli isyan bayrağını kaldırdı. Sarı-kırmızılılar bir an olsun galibiyet motivasyonunu kaybetmedi. Sanki yaşadıkları o kötü tecrübelerden ders almış gibi, atmosfere gözünü kapatıp kulağını da tıkayıp o kadar bilinçli ve doğru oyunlar kurdular ki farklı bir sonucun çıkması bu kez imkansız gibiydi. Gerilimin bir an eksilmediği dev derbide Terim'in B elhanda ısrarına ve Emre-Adem gibi yıldızların kulübede unutulmasına rağmen G.Saray bu kez o kadar çok istedi ki 20 yıllık kabusuna nokta koyup haklı bir zafer elde etti. Bu arada Lineker'in yıllar sonra Almanya'nın bir maçı sonrası sözünü değiştirip "Futbol, basit bir oyun. 22 adam 90 dakika boyunca bir topun peşinden koşar ama artık Almanlar sürekli kazanamaz. Bir önceki versiyon tarihe karıştı" dediğini unutmayalım. Yani bu sözü de aynı şekilde değiştirebiliriz. Bu arada belki çok erken ama bu galibiyetle G.Saray'ın şampiyonluğun favorilerinden biri haline geldiğinin altığını çizelim.