Rotasyon... Yıllar yılı, az yaşadığım sakatlıklar dışında sürekli oynadığımdan veya tapuladığım o formamı, başka birininin terletmemesi içgüdüsünden olmalı, bu değişim operasyonunu, yazarlık dönemimde de, uzun bir müddet sindirememiştim içime... Ta ki, Sergen Hoca'nın son haftalarda, neredeyse unutulmuş hale gelen futbolcularına görev verip, bu futbolcularını kazanana kadar... En başta ikisi... Necip ile Oğuzhan... Şimdilerde de, peşlerinden beklediğimiz, geçen yılın yıldızlarından Dorukhan var sırada... Dün de, Necip ısrarını takdirle karşılarken, iyi bir ivme yakalamış, kenarda oturttuğu Oğuzhan konusunda, ne bileyim, biraz buruktu kalbim... Öncelikle Hatayspor'un, ligin en iyilerinden birisi olduğunun altı çizilmeli mi? Evvet, çizilmeli... Boupendza gibisinden, ligin en iyi golcüsüne sahip mi? Sahip... Nitekim ilk yarıda Beşiktaş, Aboubakar'ın golüyle öne geçmesine rağmen o Boupendza, iki golle taçlandırdı kendini...
GELGITLER YÜKSEKTI
Welington ile Vida'yı, yerlerde süründürerek hem de(!) Larin, ilk yarının sonlarına doğru skoru eşitledi eşitlemesine de, Necip'in Boupendza'ya verdiği şahane gol pasını, nereye koymalı şimdi? Şunu iyi bilirim... Anadolu futbolcusu, oynayacağı 'lider' takıma karşı, bi farklı hazırlar kendini... Daha fazla koşmaya çalışır, daha bi cengaverleşir. Bu bağlamda lider, rakibinden çok fazla koşup, çok daha fazla topa sahip olarak, çok çok hızlı oynamalı ki, pozisyonlar yakalayarak tabelayı değiştirebilsin. İkinci yarının ilerleyen dakikalarına bi el atalım hadi! Welington ve Vida gibi, her an hataya eğilimli iki stoper! Her an kavgaya hazır, çok gerilimli bir Necip! Top kazanmayı bilmeyen veya işine gelmeyen! Sadece top ayağına geldiğinde, 'Sinyor!' gibi ortalarda dolaşan Ghezall ile nasıl yakalayacaktı Beşiktaş, mutlu skoru... Bu gelgitleri yüksek oyunda, yetmiş beşten sonra, savunma ağırlıklı oyunculara yer vererek, 'korkaklığı!' seçti, Ömer Erdoğan(!) Fazla traşa gerek yok! Oyun alanında, canlarını dişine takan cengaverlerin, ne yazık ki 'ödü kopan!' komutanları vardı, başlarında(!)