4 Ekim yani dün Hayvanları Koruma Günü'ydü. Böyle özel günler için genel yargı şu: Hayvanları sadece bir gün mü koruyacağız, annemizi sadece bir gün mü seveceğiz v.s... Hayvan sevgisi ya da anne sevgisi bir güne sığacak, bir gün hatırlanacak bir şey değil elbette. Ancak özel günlerin amacı konuya dikkat çekmek.
Bu konuda öncelikle şu ayrıma dikkat çekmek istiyorum. Her hayvanı sevmek zorunda değiliz. Her insanı sevmek zorunda olmadığımız gibi... Ancak yaşam hakkına saygı duymak zorundayız. Acı çektirmek, eziyet etmek ve hatta yaşam haklarını ellerinden alma hakkımız zaten yok. Bunu söylemeye gerek bile yok.
KORUMAYA MECBURUZ
Sevdiğimiz hayvana özel ilgi gösterirsiniz, belki kucağınıza alırsınız, okşarsınız...
Sevmediğiniz ile ise beraber yaşamaya alışmak durumundasınız. Hatta karınlarını doyurmak su vermek durumundasınız.
Çünkü onlar doğal yaşamlarından koparılıp, insanlar tarafından şehre getirildi!
Avcılık ya da toplayıcılık yapabilecekleri doğal bir ortamda değiller. Bizim artıklarımıza muhtaçlar ve bu muhtaçlığı insanlar olarak biz yarattık. Bu yüzden de onlara bakmak onların sağlığıyla ilgilenmek hepimizin görevi.
Geçtiğimiz gün gazetenin kafeteryasında kahve molasındaydık. Saksıların arasında bir kuş büzüşmüş bir şekilde yerde duruyordu. Herkes başına toplandı ve kuşun cinsi ile ilgili yorum yapmaya başladı. Kanarya diyenler bile oldu. Oysa ki bu kuş bir ebabildi. Hepimiz onun yavru olduğunu ve uçamadığını düşünürken hemen "googla'a ebabil bulunca ne yapmalıyız?" yazdık ve çok ilginç şeyler öğrendik. Bu bilgileri ve kuşun resmini sizinle paylaşmak istiyorum çünkü başınıza böyle bir şey geldiğinde onu kurtarmanın çok basit bir yolu var.
KALKIŞ YAPAMIYOR
Ebabiller bir göçmen kuş türü... Ülkemize bahar aylarında gelen ebabil (Apus apus) yazın üreyip, sonbaharda da göç ediyor. Yerde bulduğumuz ebabil bizim düşündüğümüz gibi bir yavru değil tam tersine yuvasında yavruları yemek bekleyen bir ebeveynmiş. (yani anne yada baba). Uçamamasının sebebi ise, dar ve uzun kanatlarının havada aşırı yüksek hızlar yapabilmek üzere evrim geçirmiş olmasıymış. Bu tip kanatlarla jet motoru takmadan yerden kalkış yapması mümkün değilmiş. Günlerce havada çok hızlı bir şekilde süzülen havada beslenen ve uyuyan ebabiller yere kondukları zaman tekrar kalkış yapamazlar, hatta yürüyemezmiş. Tıpkı uçakların havada iniş takımlarını kapatmaları gibi, bu kuşlar da çok ufak ayaklara sahip oldukları için yürüyemezmiş.
YÜREK AĞIZDA
Eee peki yere konmuş bir ebabil görürsek ne yapacağız? Nasıl kurtaracağız bu hayvanı? Cevabı çok basit. Yüksek bir binadan aşağı bırakacağız...
Bu bilgiyi öğrenince kuşu alıp bizim gazetenin çatısından aşağı bıraktık. Yüreğimiz ağzımıza gelse de kuşun tekrardan uçtuğunu görmek yüreğimize su serpti. Siz de bir ebabili bu yöntemle tekrar gökyüzüne ve yavrularına kavuşturabilirsiniz...