*Anne haklı, yerden göğe kadar, canilerin cezalandırılmasını istiyor. "Kızım böyle bir ölümü hak etmedi" diyor. Böyle bir ölümü kim hak eder peki? Hangi insanoğlu hak eder? Hangi kız?
*Erkekler çok alıngan, olayın bu denli konuşulmasının ve her kötülüğün erkeklere mal edilmesinin sıkıntısını yaşıyorlar. "Hepimizi aynı kefeye koymayın" mesajları veriyorlar. Haklılar, bizim memlekette erkekler de tacize uğruyor, her türlü derdi, tasayı yükleniyorlar. Ama gel gör ki, gazetelerin üçüncü sayfaları kadın ölümleriyle dolu! Artık sadece üçüncü sayfa yetmiyor, birinci sayfaların sağ üst köşesi katledilen kadınlara ayrılmış gibi!
"Bıçakladım, ölmeyince kafasına defalarca levyeyle vurdum, diyor! İnanılır gibi değil; nasıl bir insansın sen? Nasıl bir ailede yetiştin, nasıl bu kadar kötü, acımasız ve rezil biri oldun? Başına ne geldi küçükken?
Katilin hapishanede başına gelmesi muhtemel şeyleri yazmışlar bir paylaşım sitesinde. Okurken irkildim, bir katile bile yapılmasını istemeyeceğim işkence yöntemleri sıralamışlar. Çözüm olur mu? Asla! Asılsa ne olur; bilmiyorum. Hadım edilse peki? Ülke aynı ülke, zihniyet aynı, kadına bakış aynı!
Sosyal medyada #sendeanlat başlığıyla birçok taciz hikayesi paylaşıldı. Ben de yazdım, çok yıllar önce çalıştığım gazetede başıma geleni. Yayın yönetmeni artık emekli, bir köşeye çekilmiş, biri arasa da konuşsak diye bekleyen, lanet bir ihtiyar. Arayanı soranı yok duyduğum kadarıyla. Fazlaca samimi bir şakayla bana dokununca, kapıyı vurup çıkmıştım. Ne tazminat, ne başka bir şey gelmemişti aklıma. Adamı dava etmek, biriyle durumu paylaşmak mümkündü. Korkmaktan ziyade utanmıştım. Sanırım kadınların konuyu dillendirmeme sebebi bu, utanmak! Böyle konuların kız çocuklarına küçükken öğretilmesi lazım. Bizim memlekette adet gören kıza tokat atılıyor, girdiği şoktan çıksın diye. Evlat edinmek, çocuk doğurmak, bir çocuğu yetiştirme ehliyetine sahip olmak için keşke herkese bir test yapılsa...
Herkesin bir öyküsü var
Herkes tacizini anlattı, anlatılmayan da çok hikaye vardır. Erkeklerden hiç biri "Ben yaptım" demeyecek. Binlerce kadın tacize uğramış ama bir 'erkek'" ortaya çıkıp suçu üstlenmeyecek. Bir başkası yapınca ayıplayacak, küfredecek; o kadar. Bu büyük bir suç, büyük bir günah ama hiçbir tacizci bunu 'iplemeyecek'. Namazını kılacak, hatta belki en sıkı Müslüman olduğunu iddia edip vaaz verecek. Bir başkası en sıkı Atatürkçü olduğunu iddia edecek, memlekete laf söyletmeyecek, dışardan bakınca namus abidesi gibi görünecek; tacizcilerden hiçbiri ilahi adaletten korkmuyor ne tuhaf. Demek ki, bütün kılıflardan arınınca ortaya sadece 'insan' kalmıyor, nesiniz siz Allah aşkına?
Karısına tecavüz eden adamlar var, kadınına hayatı zehir eden adamlar. Dövmekten beter eden adamlar var. Dedim ya, en önce onların nasıl bir ailede, nasıl bir ana-baba tarafından büyütüldüğüne bakmak lazım. Acınası bir hal bu.
Kadınlar sineye çekiyor. Belki sadece annesine, en yakın arkadaşına anlatıyor. Cevval bir kızsa adama tükürüyor, kafasına çantayı geçiriveriyor. Çoğunluk susuyor.
Kadınların birçoğu da tacize göz yumuyor! Tacize göz yuman kadın yüzünden, göz yummayacak masum bir kız hayatının şokunu yaşıyor. Adam herkese aynı şeyi yapabileceğini düşünüyor.
Kadının menfaat için erkeğe "he" demesi, istediklerini elde edene kadar boyun eğmesi nedir peki? Buna taciz denir mi?
Kadınların dayanışma içinde olması şart. Şartları kendilerine göre değiştirmemeleri lazım. Her bir ölümde kenetleniyoruz, Özgecan'dan önce Münevver için de gözyaşı dökmüştük. Ama bir şeyler eksik, beceremediğimiz şeyler var.
Çok yol almak lazım
İnsanlıkla alakalı alacağı dersler var bu ülkede yaşayan bazılarının, nerede kaybettiyse bir an önce bulmalı. Bulamayan için de yol gösteren olmalı.
Hatırlasanıza 8/9 aylık bir bebeğe tecavüz edilmişti, yara içindeydi çocukcağız.
Yaşlı bir teyze vardı, yürüyemeyen, evinden dışarı çıkamayan. Tecavüz etmişlerdi.
Çok yol almak lazım ama çabuk olmak lazım. Vahşet haberini okurken, biz de yaşıyoruz bilinçaltımızda, kirleniyoruz, ölüyoruz Özgecanlarla.
Kadınların kendi aralarında ilk önce 'kızkardeşlik' ruhunu oluşturmaları şart! Hırs, kıskançlık, gıybet olmaması lazım; bir başkasının kocasına, işine, evine, evladına kötü gözle bakmamak lazım. İyi kadınlar, iyi insanlar olmamız lazım. Vicdanlı ve sıkı adamlar yetiştirmek için.
Bu işin altından sadece kadınlar kalkabilir. Elbette destekle. Çok şükür ki, bize destek olacak koca yürekli gerçek erkeklerimiz var hayatta. Birbirimizi seve seve öğreteceğiz insan olmayı. Maalesef insanlıktan yana nasibini alammış ve bir şekilde aramızda yaşayan 'yaratıklar'a... Seve seve...
