Barış Manço'nun kadife sesinden bir zamanlar zevkle dinlediğimiz bir şarkı vardı: Sarı Çizmeli Mehmet Ağa.
Nakarat beyti ne kadar hoşumuza giderdi:
"Yaz tahtaya bir daha tut defteri kitabı / Sarı çizmeli Mehmet ağa bir gün öder hesabı."
Kamil-Hilal Uğurlu'nun Kıbrıs Şehrengizi kitabından öğrendiğimize göre Barış Manço bu şarkısını bir Kıbrıs seyahati sırasında öğrendiği bilgilerden hareketle yazmış. Uğurlu'lar anlatıyor:
Karaman Beyliği ile Osmanlı arasında bazen gizli bazen açık devam eden zorlu rekabet sebebiyle, Karaman halkı zaman zaman Kıbrıs'a gönderilirdi. Bu kişilerden biri de Karamanlı Göçer köylü Mehmet Ağa'ydı.
"Malı mülkü olan, çiftliğini o zamana göre daha iyi yöneten, görmüş geçirmiş, eli açık, gönlü açık, hanesi konuklarına daima açık makbul bir adamdı" diye anlatırlar onu.
Devletin Kıbrıs'a gitmesini istediği bu zat zengin ve görgülüydü. Ailesi de büyük.
Oğulları, kızları, kardeşleri var. Karaman'da merkeze uzak olmayan Göçer köyünde yaşıyordu. Göçer halkı Türkmen'dir. Devlet ona ayrıcalık tanıyacağını, gittiği yerde örnek teşkil etmesini istediğini bildirdi. Bu durumda olanlar, mallarını rayiç değerler üzerinden devlete satıyorlardı ve devlet onların parasını ellerine sayıyordu. Mehmet Ağa öyle yapmadı.
Mademki Kıbrıs'ta ona yer verilecekti, buradaki mal ve emlakini yanında çalışanlara pay etti, bağışladı. Geniş ailesini, kardeşleriyle topladı ve Silifke'den gemiye bindi.
KIBRIS'A YERLEŞTİ
Kıbrıs'ta ona Beşparmak Dağı ile Trodos Dağları arasında, boş durumda olan iki çiftlik verdiler. Eski adları Kabızan ve Pirasta idi. Oraya yerleşti, kökleşti ve Karaman'daki halini burada yaşatmaya başladı. Zorda kalan herkes için o bir "hacet kapısı" idi. Esnaf ona hayran oldu. Kimseyle kavgası, rekabeti olmadı. Asker parası çıkışmayan, tahsildar zulmüne uğrayan, kelle vergisini veremeyen, ödünç aldığı parayı ödeyemeyen herkes ona gelir; o hepsini dinler sıkıntısını giderir ve hayır duasını alırdı. Şöhreti Kıbrıs'ta da yayıldı. Karaman'daki Göçer köyünde adı Mehmet Ağa'ydı, Kıbrıs'ta ise "Sarı Çizmeli Memet Ağa" oldu. Çünkü tarlada, çarşıda genellikle ayağında sarı sahtiyan çizme olurdu. Onu hiç çıkarmazdı.
BARIŞ'A İLHAM KAYNAĞI OLDU
Barış Manço 1971 yılında, Kıbrıs için bir turne düzenledi. Ve orada iken Mehmet Ağa'nın namını duydu. Ona uzun uzun ve efsane olarak anlattılar. Hesaplarını ödediği fakat yüzlerini görmediği binlerce kişiden söz ettiler. Barış, naif bir insandır; onları dinledi, duygulandı. Ve o akşam sarkısını yazdı, dinlediği Mehmet Ağa'dan ilham alarak yazdı:
Yoksul görsen besle kaymak bal ile / Garipleri giydir ipek şal ile / Öksüz görsen sar kanadın kolunu / Kimse göçmez bu dünyadan mal ile.
Şarkı o kadar ilgi gördü ki, artık konserlerinin final parçası oldu. Ünlü şarkıcı 1979 yılında seri konserler sebebiyle Kıbrıs'taydı.
Coşkulu konseri "Sarı Çizmeli Mehmet Ağa"yla bitirdi. Mehmet Ağa Karaman'dan 1878'de Kıbrıs'a gitmişti. Barış Manço daha sonra, yüzünü görmediği fakat konserlerde adını alkışlattığı Sarı Çizmeli Mehmet Ağa'nın kabrini yaptırdı.
