Okan Buruk hafta başından beri yırtınıyor, futbolcularını uyarıyor, "Trabzon'a yarım düzine gol atmamız rehavete sokmasın.
Her rakibin ayrı özelliği var.
Gençlerbirliği yabana atılacak bir rakip değil. Beşiktaş'ı yenerek formda olduklarını gösterdiler. Küçümsersek yanarız" diyordu. Haklı çıktı.
AKHİSAR ÇOK ŞAŞIRTTI
O bizim Manisa'da bileği bükülmeyen, iç maçlarda namağlup takım gitmiş, yerine gayesiz, rutin futbol oynayan bir Akhisar Belediyespor gelmişti. Orta saha pres yapamıyor, Serdar Özkan hem orada hem de hücumda cirit atıyor, Lopez'i sürekli geçerek pozisyonlara giriyor, atıyor attırıyordu. O bizim defans kalesi Caner Osmanpaşa-Mustafa Yumlu ikilisi, önlerindeki pozisyonlara müdahale edemiyordu. Uğur ve Vedat Muriqi'nin gollerine seyirci kaldılar. Kaleci Lukac da yan toplara çıkmadı. Ve başkent ekibi devreyi 3-1 önde bitirdi.
Bambaşka bir takım
Devre arasında olayın kritikliğini anlayan Akhisarlılar 2. yarıya hırslı ve canlı başladı. Paulo Henrique'nin penaltısı umutlandırdı, daha önemlisi G.Birliği Skecic'in kırmızı kart görmesiyle 10 kişi kaldı. Ardından Sissoko durumu eşitleyiverdi. Böyle bir handikapı kapatarak puan almaları ve Manisa'daki yenilmezliklerini korumaları yine de teselli mükafatı oldu. Ama bir galibiyet onları zirvede iddialı duruma getirecek, Avrupa'ya gitme yolunda şansı artıracaktı. Ben birşeyi anlayamıyorum.
STAT NE OLDU?
Bu Akhisar Stadı n'oldu Allah aşkına.
Yılan hikayesine dönen tesisin Akhisar'ın daha büyük hedeflere yürümesini sağlayacağını bilmiyorlar mı? Bir an önce bitirip niye taraftarlarının büyük desteğiyle oynamaya çabalamıyorlar? Akhisarlıların, Manisa'ya taşınma çilesi de bitsin artık. G,Birliği kurtuluş mücadelesi nde. Beşiktaş galibiyetinden sonra Akhisar'dan alınacak 3 puanın derin nefes aldıracağını bilerek oynadılar, iyi mücadele ettiler ama iki penaltıyla avantajlarını kaybedip tek puana razı oldular.