Rakip Türkiye'yi titreten namağlup Kayserispor'du. Geçen hafta F.Bahçe'yi Kadıköy'de perişan etmişti Kayseri ekibi. Ama İzmir'de ummadıkları bir fırtına takım buldular karşılarında. İnanmış, başarıya susamış Göz-Göz'ler binlerce gönüllünün süper orkestrası eşliğinde öyle bir futbol sergilediler ki alkışlamak az, omuzlarda taşımak gerekti kaptan Beto ve arkadaşlarını. Kayserispor gibi bir yıldızlar topluluğuna 45 dakika kaleyi göstermeyeceksin, birbirinden güzel iki gol atacak, bir topun yan direkte patlayacak, bir topun gol çizgisinden çevrilecek. Yüzdeyüz 4 gol daha kaçıracaksın .Yüzde 67'ye 33 topla oynama oranı yakalayacaksın, breh breh. Göztepe efsaneyi hatırlamıştı galiba.
Yasin basmadık yer bırakmadı, şahane bir gole imzasını attı, "Ben varsam sorun yok" dedi. Elazığ'dan transfer genç Alpaslan, "Birinci Ligden transfer ne yapar ki?" diyerek dudak bükenlere öyle bir gol resitali yaptı ki, "Bu çocuk bir cevher. Bundan Göztepe çok ekmek yer" dedirtti. Ve de Borges. Belli ki İspanya'da Deportivo ile matadorlara oley çektirmeye alışmış. Son derece kaliteli, nefis pasları, üstün mücadelesiyle Göztepe'ye yakıştığını gösterdi. Göztepe'nin çocuğu Halil Akbunar yine harikaydı, Fenerbahçe'ye gönderdiği süper füzeden sonra Kayseri'ye de ateş etti ama top yan direkten dönerken gol kadar güzeldi. Göztepe her iki yarıda öyle bir baskı kurdu, Kayserispor'u bunalttı ki, ikinci yarıda Titi bile boş kaleye gol kaçırdı.
Yeni transferlerden Jerome da dün uygun pozisyonlar yakaladı ama değerlendiremedi.
Bektaş ehliyetini aldı
Bayram Bektaş'ı oynattığı, oynatmadığı oyuncular nedeniyle eleştirmiştik. Bektaş dün Göztepeli oldu. Kadroyu kurmuş artık, ideali yakalamış. Zaferde o'nun aslan payını verelim. Göztepe'nin böyle bir zafere ihtiyacı vardı. Rüya gibi bir geceydi, uyanmak istemedik. İnandık ki Göztepe bu sezon da böyle oynarsa hiç tehlike yaşamaz yine rakiplerinin içerde dışarda korkulu rüyası olur.