İki takım için de zor, zor olduğu kadar kritik bir maçtı... Zordu; çünkü bir tarafta korona virüs nedeniyle neredeyse üç ay futboldan ve heyacandan uzak kalmışlardı... Tribünlerde taraftar yoktu... Maç ise Trabzonspor açısından "şampiyonluk" Göztepe açısından da belki de 'Avrupa kupaları' için bir ışık demekti. Göztepe çetin cevizdi... Son 5 maçta 3 kez kazanmıştı, birinde elinden kaçırmış sadece bir kez yenilmişti. Son maçta da Trabzonspor gibi bir takımı Trabzon'da yenmeyi başarmıştı... Ama Göztepe'nin en büyük kozu kalecisi Beto vardı. Hele hele maçın ilk 5 dakikasında Novak ve Ekuban'ın yüzde yüzlük gol pozisyonlarındaki müthiş kurtarışları varki adeta fizik kurallarıyla alay etti. Ancak Perreira'nın Nwakaeme'ye attırdığı gol var ki orada Beto'nun da yapacak bir şeyi yoktu.
BU TAKIMI DURDURMAK ZOR
Savunmada Titi Sörloth'u, Alpaslan Ekuban'ı, Soner ise Nwakaeme'yi kilitlemekle görevliydiler. Soner belki mecburiyetten geriye çekilmişti ama bu da takımı bozdu. Palut rakibe kapanıp hızlı hücumlarla rakibi alt etmenin planlarını yapmıştı. Trabzon'un yıldızlarını durdurup Serdar ve Halil gibi ele avuca sığmayan iki golcüsüyle skora gitmeyi planlıyordu. Nitekim Castro ve Serdar gollük pozisyonlar buldu ama değerlendiremedi. Guilherme'nin kırmızı kartla oyun dışı kalmasının ardından Palut Poko'yu Napoleoni'nin yerine oyuna alıp önemli bir hamle yaptı ama 10 kişilik Trabzon'un Sörloth ile kazandığı penaltı planları iyice alt üst etti. Göztepe, bitime 35 dakika kala Alpaslan'ın penaltı golüyle ümitlendirdi ama Abdulkadir Ömür'ün golü tüm umutları bitirdi.
SEYIRCILI OYNANSAYDI!
Sonuçta bordo-mavililer, Göztepe'yi İzmir'de korona virüs belasının yaşandığı bir ortamda seyircisiz mücadelede yenmeyi başardı. Şu bir gerçek ki Karadeniz ekibi ligin en iyi takımı ve o nedenle de zirvede. O yıldızları durdurmak ve sonuca gitmek hiç te kolay değil. Yenilgiye kabullenelim mi? Elbette hayır. Bu maç seyircili olsaydı ne olursa olsun böyle olmazdı...