Bir dünya hayal edin: Herkes kendini gerçekleştiriyor. Maslow'un tabiri ile insanlar ne olabiliyorsa onu oluyorlar.
Çok mu ütopik geldi? Biraz sınırlandıralım öyleyse. Bir okul düşünelim: Her çocuk, her öğretmen, her hizmetli kısacası tüm paydaşlar kendini gerçekleştiriyor. Hayali bile ne kadar heyecan verici değil mi?
MÜKEMMELLİĞİ FARK ETMEK
Okulun öğretmenleri hayallerindeki mesleği yapıyor ve kendi mükemmelliğinin farkında çocuklar yetiştirdikleri için gurur duyuyorlar. Kendileri de her öğrencinin mükemmel olduğunun bilincindeler tabi ki. Hizmetliler de kendi işlerinin öneminin farkında ve sağlıklı bir eğitim ortamı oluşturmanın gururunu yaşıyorlar.
HER HAYAL DEĞERLİ
Buradakiler, toplumun ya da dünyanın çarpık sisteminin dayattıklarının değil de kendi hayallerinin peşinde koşan çocuklar, ergenler ve yetişkinler. Herkesin kendi hayat tuvalini istediği renklerle boyadığı, ortaya çıkan hiçbir resmin diğerine benzemediği rengarenk bir okul. Her hayal, her fikir ve yapılan her iş değerli burada..
BİLİNÇALTINI ETKİLİYOR
Okul öğrencilerinde ilk gözlemleyeceğimiz kendilerine, arkadaşlarına ve insanlığa duydukları inanç olacak muhtemelen.
Kendi hakkında sağlıklı ve olumlu düşünen öğrencilerin bilinçaltları da emirlerine amade olacaktır. Kendini işe yarar ve başarılı gören bütün öğrenciler, arkadaşları için de aynı şekilde düşünmekte bu okulda.
Çünkü bildiğiniz gibi, kendini gerçekleştiren bireylerin ortak özelliklerinden biri de derin ilişkiler kurabilmeleri; saygı ve sempati gösterebilmeleridir.
DÜNYA GÜZELLEŞİYOR
Kendini gerçekleştirme okulundaki tüm bireylerin büyük bir doyuma ulaştığını söylememe gerek yok sanırım. Buradaki herkes, gizli kalmış güçlerini keşfetmekte, her gün gelişmekte ve geliştirmekteler. Kısacası önü açılan 'Van Gogh'ların, 'Vinci'lerin, 'Barış Manço'ların, 'Frank Sinatra'ların, 'Newton'ların, 'İbn-i Sina'ların, 'Mimar Sinan'ların ve daha nicelerinin okulu burası. Hepsi her gün dünyayı değiştiriyorlar. Ve dünya an be an daha da güzelleşiyor. Sadece kendimizi gerçekleştirdiğimizde olacağı gibi. Hayal işte demeyin, kimbilir, belki bir gün.