Tayland tam bir tropik tatil cenneti...
Ancak tabii ki başka şekilde de bir ünü var. Eşimin yeğenleriyle Tayland'a gittiğini duyan herkesten ya azar işitiyorum ya da "yazık!" diyen gözlerle karşılaşıyorum. Toplum baskısı diye bir şey varsa bunu iliklerime kadar hissediyorum. Şimdi ben eşimin gitmesine izin vermeseydim baskıcı ve bencil bir kadın olarak yaftalanacaktım.
Gitmesine izin verdiğim için ise birkaç farklı bakışın altında eziliyorum.
Ama aile olmak birbirine güvenmeyi gerektirir. Sen yokken de sana sadık kalacağını hissedebilmeyi gerektirir.
Şimdi bunu okuyanların bile "Yav hee hee" dediğini duyabiliyorum. Tabii ki hiçbir zaman bundan emin olamazsın ama güven, bir ilişkinin en önemli anahtarı, olmazsa olmazı!
TOPLUM BASKISI!
Toplum baskısı peşimizi hiçbir zaman bırakmaz ki zaten. Doğduğun andan itibaren başkalarıyla kıyaslanmaya başlarsın.
"Benim çocuk diş çıkardı, seninki gecikmiş". "Benim kız şu okulu kazandı, seninki nereye gidecek?", İyi bir üniversiteye gider iyi bir meslek sahibi olursun "Aman okudun da ne oldu? Şu bile senden fazla maaş alıyor" derler. Kendi ayaklarının üstünde durursun "Bunu da kimse beğenmedi" derler... Evlenirsin "Çocuk ne zaman?" diye sorarlar. Bir çocuk yaparsın "İkinci ne zaman?" sorusu hemen sıradadır... İkinci çocuğu doğurursun, "Bu dünyaya çocuk mu getirilir?" diye eleştirilirsin. İşin özü ne yapsan kimseye yaranamazsın! Hep eleştirilecek, hep küçümsenecek bir şeyler bulurlar.
RUHUN DİNLENİYOR
Zihninde sürekli kendini eleştirmeni ve her yaptığına soru işaretleriyle yaklaşmanı sağlayan tüm bu cümleleri söyleyenlere gülümseyip içinden "yav he he" demeyi öğrendiğin gün ise ömrünün büyük bir kısmını yaşamış, pek çok kez kırılmış, kendini acımasızca eleştirmekten depresyondan depresyona girmiş olacaksın.
Ama yaş almanın en güzel tarafı da herkesi onaylayıp kendi bildiğini yapmak olacak. 'Her yaşın ayrı bir güzelliği var' diye boşuna demiyorlar. Bedenin yoruluyor ama toplum baskısının fısıltılarını duymazdan gelmeyi öğrendiğin için ruhun dinleniyor 40'lı yaşlardan sonra...