Açıkçası, etkileyici bir kitap ve film adı 'Kocan Kadar Konuş', kabul ediyorum. Ezgi Mola hatırına izlemiştim, son dönem Türk filmlerini beğenmiyorum çünkü. Geçtiğimiz hafta filmin devamını, yine Ezgi Mola için seyrettim. 'Kocan Kadar Konuş-Diriliş' ilk filmde yarıda kalan mevzudan devam ediyor, kadro da yönetmen de güzel iş çıkarmış. Sorun bende, ben olaya "eksik bulmak" için bakıyor, filmlerin tadını layıkıyla alamıyorum. Basın gösterimine katılan köşe yazarlarıyla birlikte önce sohbet ettik, Ezgi Mola ve Murat Yıldırım da katıldı bize. Çok hoştu doğrusu, genellikle basın gösterimlerinde oyuncu ve yönetmen olmaz. Haklılar da, bizler iflah olmaz ukala insanlarız çünkü. Hele içimizde bazı dilinin ve ağzının ayarı olmayanlar var ki; sözün nereye gideceğini düşünmeden konuşuveriyorlar. Ezgi, çok güzel bir kadın, cildi, kahkül kestirdiği saçları, dudakları, gülüşü, dişleri; komedi filmlerinde oynadığı için ne kadar hoş bir kadın olduğunun altını çizmiyor sadece. Son derece de mütevazı. Murat da öyle, sorulara samimiyetle cevap verdi; filmi bizimle izlemeyeceğini, galada konuklarla beraber izleyeceğini söyledi. Filmin kadın karakteri İzmirli bildiğiniz üzere, dolayısıyla Ezgi'nin can verdiği aklı başında Efsun'u çok seviyorum. Tipik anneanne ve anne baskısı altındayken dahi bildiğini okuyan, sadece aklına ve gönlüne uymadı diye evlenmekten bile vazgeçebilecek bir kız. Aşkının peşinden giden sağlam biri.
İZMİRLİ KIZLARI NASIL BİLİRSİNİZ?
Klasik bir İzmirli kız imajı var ya, pek sevmiyorum; hani hoppa, aklı fikri gezmekte tozmakta olan, sadece güzelliğiyle var olan! Efsun öyle değil, Efsun bambaşka bir şeyi temsil ediyor. Filmi eğip bükmeyeceğim, zira seyircisine hitap edecek, dolu dolu gülümsemeyle salondan çıkacağınız bir film. Özel gösterimi, ayaklarımı şahane koltuklarda uzatarak, kahvemi yudumlayarak seyrettim. Gösterimden sonra Ezgi ile yeniden konuştuk, İzmir'de de gala yapacaklarını söyledi. Kocan Kadar Konuş, evlenme konusundaki mahalle ve aile baskısının altını çiziyor. Filmden çıkınca şunu düşünmeden edemiyor insan, ne kadar çok erkek ve kadın, sadece aileleri istiyor diye anlamsız düğünler yaparak para ve zaman harcıyor! Veya gönüllerindeki düğünü, sırf el alem ne der diye yapmaktan vazgeçiyor. Bir kısacık hayatımız varken ve gerçekten bir ömür geçirmeyi istediğimiz biriyle karşılaştığımızda, bu anın keyfini neden çıkaramıyoruz? Neden kendimiz olamıyoruz, neden aşkı sürdürmek ve beslemek yerine, bir anda her şeyi yiyip bitiriyoruz? Aşkı bulup, beceriksizce kaybetmiş herkes filmi izlemeli, film başka bir şey anlatsa da; aşktan bahsedilen bir konu içinde olmak bile başlı başına iyi geliyor bünyeye...
