Gündem bana göre değil, yani ülke gündemi diyorum, sıkıcı ve iç karartıcı.
Gündeme bağlı kalıp yazı yazınca birkaç gün kendime gelemiyorum.
Oysa Cannes Film Festivali başladı, bahar geldi yani, kiraz çıktı, erik çıktı, hava tatlı tatlı ısınıyor, bu taraftan bakmak lazım.
Altı ay kadar önce, "Bu yıl Mayıs'ta Cannes'da olacağım" dedim, bir güzel ve manalı mesaj gönderdim evrene (dalga geçiyorum tabii, buna inananlar var ya; evrene mesaj yolla dileğin olsun, o kafada değilim ben şükür) olmadı, evrenle arama belki de Merkür girdi, bağlantı koptu. İyi ki gaza gelip bilet almamışım, hem de çok ucuzdu biletler o sırada.
Elimde patlayacaktı. Her neyse Cannes'a gitmemiş olmak, oradan haberdar değilim anlamı taşımıyor. Zaten illa bu yıl bitmeden birkaç kez gideceğim, az önce evrene son bir mesaj daha yolladım, artık kendi bilir. Beni kaybeder, söyleyeyim...
SENEYE GELECEĞİM
Cannes'da geçen akşam deli gibi yağmur yağdı mesela, incecik kıyafetler ve stilettolarla gezinen hanımlar dondu, dua ediyorlar festival sırasında ısınsın diye.
Bizde de öyledir ya tam 23 Nisan'da, 19 Mayıs'ta hep hava kapatır, Cannes Festivali'nin kaderi de öyledir. Hava soğuktur ama hatunlar dekolteden vazgeçmez, kumsallar yarı çıplak kadınlarla dolar. Bana ne zaten, onların evrene yolladıkları mesajlar ciddiye alındı diye kıskanacak değilim, derdim Woody Allen ile bir araya gelmekti. Bu yıl festivalin açılış filmi ustanın 'Cafe Society'si.
Açılış filmi olduğu için tam kadro orada olacaklar, Woody Allen bir basın toplantısı yaptı dün. Dünyanın yarısının sevdiği diğer yarısının nefret ettiği yönetmen, şahane bir açılış konuşması yaptı ve "Çok romantik biriyim aslında ama hayatıma giren kadınlarla bunu paylaşmıyorum" dedi. Seviyorum kendisini, bir gün söyleyeceğim mutlaka. Filmin oyuncularından Jesse Eisenberg, Kristen Stewart, Blake Lively ve Corey Stoll ile filmin görüntü yönetmeni Vittorio Storaro da basın toplantısındaymış, şahane değil mi?
Film Hollywood'a oyuncu ajanı dayısının yanına gelen genç bir erkeğin başından geçenleri anlatıyor.
Dayı rolünde Steve Carell var, Kristen Stewart ise önce taşralı bir sekreter, sonra da kürkler mücevherler içinde bir afet olarak çıkıyor seyirci karşısına.
HAYAT BİR KOMEDİ
Basın toplantısı sırasında Stewart, "İşte filmdeki bu gösterişli sahneyle deneme çekimi yapmıştım" demiş, bu da ne şahane değil mi? Koca paralar kazanan, koca filmlerde rol alan oyuncular, hiç gocunmadan deneme çekimine girdiklerini söylüyorlar. Woody Allen hikayeleri kadar, oyuncu seçimleri ve oyuncu yönetimiyle de çok başka bir yerde bana göre.
Yine basın toplantısında şöhretle geçen 60 yılla alakalı bir soru geldiğinde paylaştığı cümle de manidar, "Sahne ışıkları altında geçen bunca yılın ardından, mesleğin dezavantajlarının daha ağır bastığını söyleyebilirim." Cannes'da durum bu, filmden şahane bir cümleyle toparlayayım hadiseyi, "Hayat bir komedi, hem de sadist bir komedi yazarı tarafından yazılmış bir komedi..." Bence de.