12 Eylül 1980 darbesinin hemen sonrasında Türkiye'de barış, demokrasi ve emek şenlikleri düzenlenir olmuştu. Ege'nin şirin iki ilçesinde yapılıyordu bu şenlikler.. Dikili ve Aliağa'da...
Temmuz dedi mi Türkiye'nin dört bir köşesinden genç ve genç kalanlar bu iki ilçeye koşar, paneller, konferanslar ve dinletilerle demokrasi, barış dolu günler yaşarlardı.
Aziz Nesin'li, Arif Sağ'lı, İlhan Selçuk'lu, Uğur Mumcu'lu etkinlikler nedeniyle bu iki küçük kasaba, kabına sığmaz, ülkenin en uzağında yaşayanlara bile mesajlar gönderirdi.
Ülkenin bütün demokrat güçleri, temmuzda Dikili ve Aliağa'da buluşurdu.
Barış, Demokrasi ve Emek Şenlikleri'nin denizin öte yakasından konukları da olurdu. Midillili, Atinalı siyasetçiler ve müzisyenler de renk katarlardı bu şenliklere.
Kısaca... Barışseverlerin vazgeçilmez adresiydi bu iki şirin ilçe.
Midillili siyasetçi /avukat Apostolos Komninakas, o günleri unutamıyor.
Dikilili ve Aliağalı siyasetçiler de...
Karanlık 12 Eylül günlerini ağartan ak günlerdi o günler...
Dikili denince akla gelen ilk isim Osman Özgüven oluyordu. Aliağa denince de Hakkı Ülkü... Bakırçay'ın efsaneleşmiş bu iki belediye başkanı, gerek beldelerinin gerekse de partilerinin gözbebeğiydi. Her ikisi de partileri CHP'den belediye başkanı seçildikleri gibi, il başkanlıkları ve milletvekilliği de yapmışlardı.
Yaşları kemale ermişti. Siyaseti bırakıp kenara çekilebilirlerdi. Kanaat önderi olarak, 'bir bilen' olarak toplum katında saygınlıklarını sürdürebilirlerdi. Her daim düşüncelerine başvurulan 'abi' olarak önderliklerini devam ettirebilirlerdi.
Gençlere yer açarak 'rol model' olabilirlerdi.
Tercihlerini bu yönde kullansalar, zor zamanların aranılır siyasetçileri olabilirlerdi.
Fakat yapmadılar. Ne var ki CHP de gereğini yapıp sağlıklı değerlendiremedi bu iki başkanı.
Partiye hiç emek vermemiş bir bayanı, salt il başkanının ve büyükşehir belediye başkanının yakını diye milletvekilliğine taşıyan CHP'nin varoşlardan ve kırsal kesimden oy alamaması, seçmenine güven verememesi akıllara ister istemez 'toprak işleyenin su kullananın' sloganını ve Karaoğlanlı günleri getiriyor. Öğretmen emeklisi ve asker emeklisinin 70'li yıllarda yönetici/milletvekili olduğu CHP'de şimdi iş adamı ve müteahhit adaylar hükmünü sürdürüyor. Nitekim, iki kafadar işadamının İzmir'i dizayn etmesi bunun kanıtı.
KİTLE BAĞLARI ZAYIF
Tutarsız, kitle bağları zayıf, gecekondularda olmayan, güven vermeyen CHP, apaydınlık-berrak düşünceli demokrat Fahir Işıksız gibi bir vali yardımcısına milletvekilliği şansı tanımazken Ekmeleddin adındaki/partiyle doku uyuşmazlığı olan birini cumhurbaşkanı adayı olarak belirleyebiliyor. Milletvekillerine bile danışmadan... Sosyal demokrat kimliğiyle hiç bağdaşmayan görüntüler veren CHP, kitleler nezdinde de bir türlü umut olamıyor tabii ki... Osman Özgüven ve Hakkı Ülkü'yü sağlıklı değerlendiremediğine inandığımız CHP, nerede/hangi yanlışı yaptığını da itiraf edebilmeli bizce.
Keşke, adaylığı gece yarısında iptal edilen Hakkı Ülkü'nün de o öfkeyle partisini bırakıp bir başka partiye geçmesine birileri engel olsaydı.
Aliağa kaybedildi, Dikili'nin de kaybetmeyeceğinin garantisi yok.
Tecrübeli, siyasete yıllarını vermiş, kültür-sanat dostu bu ikiliden İzmirlilerin alacağı dersler olmalı bizce. Sinirli başkanın ve eski il başkanının el vermesiyle vekilliğe yükselmiş bayanı partililerin arayıp sordukları yoktur. Bunu anlarız. Parti içi sorunlar nedeniyle saygınlıkları yara almış bu iki başkan için aynısını söylemek mümkün mü? 'Komünist Osman' ve 'Hakkı abi'yi bir çırpıda unutmak olası mı ?
Özdere hırsızları bir bir yakalandı
Dokuz aydır Özdere'de huzur bırakmayan hırsız ve dolandırıcılar, Jandarma'nın başarılı çalışması sonucu bir bir yakalandı.
Aydın, İzmir merkez, Söke, Kuşadası , Karabağlar, Buca, Sefehisar'dan gelip muhtelif semtlerde hırsızlık ve dolandırıcık yapan 7 suç çetesinin 22 elemanı yakalanarak adalete teslim edildi. 21'i tutuklandı.