Sadece 24 saat...
24 saatlik bir zaman dilimi ve karşımızda bir tablo...
***
4 erkek...
4 kadın...
4 şehir...
Ve 1 ülke...
***
İstanbul
Kilis...
Bolu...
Konya...
***
Müzisyen...
Esnaf...
Polis...
Sabıkalı işsiz...
***
Erkeklerin profili bu...
Hepsi hayatlarında başka bir yöne gitmiş...
Müzisyen, aralarındaki en romantik seçenek değil mi?
Hatta, dizi müzikleri bile yapıyormuş...
Hadi ondan başlayalım madem...
Bakalım, müziği ruha iyi geliyor mu!
Hangi dizilerde onun notaları vardı bilmiyorum ama bu müzisyen, son bestesini bir evde kurşunlarla yaptı!
Bir kurşun eşine, diğeri baldızına, öteki de kendi kafasına...
Tak tak tak...
Eşi ve baldızı öldü...
Müzisyenin kendisi ağır yaralı...
Niye mi yaptı bunu?
Eşi, boşanmak istediği için...
***
Diğerlerinin de gerekçesi aynı...
Romantik görünmeyenler de aynı yöntemi seçti...
Polis memuru koca, boşanmak isteyen eşi ve ailesine, adliye binasında ateş açtı...
Esnaf koca, kent meydanında arkadaşıyla sohbet eden eşine kurşun yağdırdı...
İşsiz koca da, kurye kılığına girerek, işyerine gittiği eşini vurdu...
***
Romantizm maskeli koca, eşini ve baldızını öldürdü...
Diğer kocaların, kurşunlarına hedef olan kadınlar yaralı...
Suçları boşanmak istemeleriydi...
Kocalarının isteği ise barışmak!
***
Ne tuhaf!
Düğün merasimlerinde, hep "erkek" tarafı için "zavallı" bir portre çizilir...
Zavallıcık bekarlığa veda ediyordur...
Bütün erkek arkadaşları dalga geçer damatla...
"Kaybettik seni de oğluuuummm" derler...
Kız tarafı ise, vur patlasın çal oynasın modunda yansıtılır...
Kadın, zafer kazanmıştır...
Zaten evlilik cüzdanı eline verildiğinde, "özgürlük anıtını" kıskandıracak bir poz vererek kaldırır o cüzdanı havaya...
***
Oysa ki, evlilik teklifini eden, istisnalar hariç erkektir...
Kadın, "kabul eden" taraftır...
Ama iş, niyeyse o düğün ve nikah anına geldiğinde erkek "kurban" rolüne bürünür ya da toplum tarafından büründürülür!
***
Ve sonra...
Zaman geçer...
Kadının o "özgürlük anıtı" hali değişir...
Özgürlük, yerini mutsuzluğa, esarete bırakır...
Bir gün, erkeğin karşısına geçer ve boşanmak istediğini söyler...
Tıpkı, karşısına bir alyans ya da tek taşla çıkan erkeğin teklifini kabul ettiği gün gibi, bu kez de "tekliften vazgeçme" hakkını kullanır...
***
O güne kadar, "bekarlık sultanlıktır" günlerinin hasretini çeken erkek için iş niyeyse değişir...
Kurbanlık koyun gibi giydiği damatlığı çıkaracak ve bu kez o "özgürlük anıtı"na dönüşecektir...
Ama istemez...
Boşanmayı kabul etmez...
Ve ölümüne reddeder!
Pardon, ölümüne değil, öldüresiye!
***
Dönelim tabloya...
4 erkek...
4 kadın...
4 şehir...
Ve 1 ülke...
***
Bu erkekler, sahiden eşlerini seviyorlar mıydı sizce?
Sahiden, bekar kalsalar çok mu mutsuz olacaklardı?
Parmaklarını sıkan alyansları fırlatsalar, hayatları zindana mı dönecekti?
Hayır...
Büyük ihtimalle her iki taraf da daha mutlu olacaktı...
Ama boşanmak yerine katil olmayı seçtiler...
Niye?
O düğün törenindeki damada "kurban" rolü veren toplum veya daha bilinen adıyla, "elalem" devreye girdiği için mi?
Sahi boşansalar ve o kadınlar başka erkeklerin sevgilisi, eşi olsa ya da yalnız bir hayat sürse "elalem" ne diyecekti?
***
Cezalar falan da bu kadın cinayetlerini engelleyemediğine göre, başka bir sistem mi devreye girse acaba...
Bu katil kocaların mahkemelerde verdikleri birkaç cümlelik ifadelerin dışındaki düşünceleri, uzmanlar tarafından alınsa...
"Karını sahiden niye öldürdün" dese birileri ve onların "gerçek" cevapları tek tek açıklansa...
Ortaya nasıl bir tablo çıkardı...
NOT:
Aranızda şahane, romantik, kadına değer veren erkekler mevcut elbette...
Sizin sayınız artana ve "katil hemcinsleriniz" azalana dek, bu yazılar devam edecek...
Belki bir gün biterler!