Türkiye DTP'nin kapatılmasından sonra yeni bir sürece girdi. Kürt meselesinin çözümünde en belirleyici ve etkili unsurlardan birinin, 10 yıldır İmralı'daki hücresinde cezasını çeken Abdullah Öcalan olduğu gerçeği ile geç de olsa yüzleştik.
DTP'li vekillerin İmralı'dan gelen talimatla istifa kararından vazgeçmesi 'malumun ilanından' başka bir şey değildi aslında. DTP'nin Kürt siyasetinde bir ağırlığı olmadığını Kandil'deki teröristler dahi biliyordu ama, biz nedense bilmiyormuş gibi davranmayı tercih ettik bugüne kadar. Kürt siyasetini belirleyen iki odak var: Dağ ve İmralı.
Dağdaki Murat Karayılan'ın sine-i millet talimatına rağmen, İmralı'nın dediğinin olması, 60'ına merdiven dayamış terörist başının örgütteki etkinliğinin devam ettiğini gösteriyor. Hazır bu gerçekle yüzleşmişken ve bazıları çok şaşırmış havalarında demeç üzerine demeç patlatırken, yapılması gereken artık kimseden onay beklemeden somut adımlar atmak.
DTP'yi kapatarak PKK'nın eline 'Bize olağan şartlarda ve kurumsal yapı içinde siyaset yaptırmıyorlar' kozunu verdik. Süreç tam da Apo'nun istediği gibi ilerlerken, hükümetin açılımı halka onaylatmaktan başka bir seçeneği kalmamış gibi görünüyor. Siyaset maalesef ülkenin bu en önemli sorunuyla ilgili çözüm üretemedi. Oy hesabı ile mevcut düzeninin devamından yana tavır alanları tarih nasıl olsa yargılayacak. Şimdi halka gitme ve açılımı anlatma zamanı. Her iki tarafın aşırı uçlarının ortak kaygısı halkın açılıma destek vermesi. Neden acaba?
Uras'ı yargılamak
Siyaset bilim kitaplarında onlarca demokrasi tarifine rastlayabilirsiniz. Ben en çok "Demokrasi azınlığın da çoğunluk olabilme hakkına sahip olduğu rejimdir" tarifini severim. Mevcut seçim sistemi maalesef toplumun tüm renklerinin TBMM çatısı altında temsiline imkan vermiyor.
Son seçimlerde Ufuk Uras, Türkiye'deki sosyalistlerin tek temsilcisi olarak Meclis'e girmeyi başardı. İyi ki de başardı. Onun sayesinde kapatılan DTP'nin yerine kurulacak parti TBMM'nde grup kuracak. Anayasa Mahkemesi kararıyla bir anda kendini sistemin dışında bulan, itilmiş, dışlanmış hisseden milyonlarca Kürt kökenli vatandaşımızın talepleri ve sorunları parlamentoda dile getirilecek.
Bunun toplumsal barışa olan faydasını, yıllardır TBMM'de olup da anlamayan çok sayıda vekil var. Sadece vekiller mi? Bir o kadar gazeteci var şu sıralar Uras'ı linç etmeye çalışan. İşi Uras'ı kendisini Meclis'e taşıyan Kadıköylülere şikayete kadar götürdüler. 'Sizin oylarınızla PKK'ya destek oluyor' demeye getiriyorlar. En çok da Uras'ı solculuğu ile vurmaya çalışmaları güldürüyor beni. Böyle solculuk mu olurmuş! Onlara göre solcu adam insan haklarına, demokrasiye hizmet edemez. Açılımı destekleyemez. Statükocudur, değişime şiddetli direnir. 2010 Türkiye'sinde solcu modeli bu maalesef. "Memlekete komünizm gelecekse biz getiririz" diyen tek parti döneminin otoriter valisi Nevzat Tandoğan'dan ne farkları var? TBMM'de sol gelenekten gelen, sosyalizmin ne olduğunu ve ne olmadığını kuramsal düzeyde bilen milletvekilleri var. Çoğu da CHP'de. Onlar acaba Uras hakkında ne düşünüyor? Çok merak ediyorum.
DP'nin kiracısı uyanık çıktı
Anavatan ile birleşerek yeni bir başlangıç yapan DP'de kiracı şoku yaşanıyor. Kızılay'da Selanik Caddesi üzerindeki eski DYP Genel Merkezi'nin bulunduğu binanın kiracı tarafından bölünerek iş hanı gibi kullanıldığı ve 50 ayrı kişiye kiraya verildiği ortaya çıktı. DP'nin kiracısı ile yaşadığı sorun bununla da sınırlı değil. Uyanık kiracının partiye yaklaşık 1 yıldır kira ödemediği öne sürülüyor.
Partideki para sıkıntısı yönetime gayrimenkul satışına gitmek dışında bir seçenek bırakmayacak gibi. Şu sıralar devam eden envanter çalışması sonrası satışlar başlayabilir. DP kulislerinde partinin borcunun 4 milyon TL, Anavatan'dan kalan borcun ise 9,5 milyon TL olduğu konuşuluyor.
İsmini vermek istemeyen bir DP yöneticisi, "Konuşulanlar doğru ancak biz bu borcun altından rahatlıkla kalkarız" diyor. Umarız kalkarlar. Yoksa DP için bir 'nereden nereye' yazısı yazmak şart olacak.