İsrail barbarlığının en çarpıcı örneklerine şahit olduğumuz bir dönemden geçiyoruz.
Aylardır Netanyahu ve hükümeti, uluslararası her platformda tüm ikaz ve eleştirilere rağmen küstahça yaptıkları katliamları savunmaya devam ediyorlar.
Sözde dünya barışının yılmaz savunucusu durumundaki Birleşmiş Milletler, kendi ülkesinde, günden güne azalan kendi topraklarında zulme uğrayan Filistin'in devlet olarak tanınması için tavsiye kararları alıyor!
Ancak aynı BM'ye üye devletler, vatandaşları meydanlarda Gazze eylemleri yaparken katliamcı İsrail'e sözlü desteği bırakın silah vermeye devam ediyor.
TEMSİL EDİLMEYE DEVAM
İki yüzlülük o kadar hücrelere kadar işlemiş durumda ki aynı şekilde, Yahudi lobisinin de büyük desteğiyle katliam yapmayı adeta devlet politikası haline getirmiş bir ülkenin adı halen sözde evrensel müzik yarışmalarında temsil edilmeye devam ediyor. Müziğin evrenselliği bile İsrail'e dokunana kadar geçerli bir kavram yani.
Yıllardır Eurovision denen ve aslında dibine kadar siyasi olan bir müzik organizasyonuna katılmıyor Türkiye. Çok da doğru bir şey yapıyor. Müziğe verilmesi gereken oyların siyaseten fayda sağlayacak ülkelere dağıtıldığı, asla müzikle ilgisi olmayan bir organizasyon çünkü bu. Maalesef yıllarca Türk halkının da hükümetlerin de bu yönünü hep göz ardı ettiği bir yarışma oldu hep Eurovision. Bizler de aynı milli maçlarda olduğu gibi sadece milliyetçi duygularla ülkemizi destekledik. Ülkemize oy verenleri de hep dost sandık. Çünkü kendimizi Batılı hissetmemiz gerektiğine inandırıldık. Eminim çoğumuz için geçerlidir bu hissiyat.
HİÇ BU KADAR OLMAMIŞTI
Bu yılki yarışma ise bugüne kadar düşündüklerimizden kat kat fazlasıydı. Ayrımcılık, kayırmacılık hiç bu kadar tavan yapmamıştı.
Çünkü İsrail lobisinin dünyada bu kadar etkili olduğu insanlığın yüzüne hiç bu denli bir tokat gibi çarpılmamıştı. Tamam, bütün insanlık ayaklandığı halde İsrail barbarlığına ses çıkaran devlet sayısı sınırlı kalıyor artık buna alıştık. Devlet iki yüzlülüğüne bir yere kadar aşinayız ancak geçtiğimiz yıl Ukrayna'ya savaş açtığı için Rusya'nın kabul edilmediği Eurovision, bu yıl resmen İsrail'e kucak açtı. Yarışmaya ev sahipliği yapan İsveç'te düzenlenen onca protestoya rağmen, birçok ülkenin temsilcilerinin itirazlarına rağmen İsrail temsilcisi yarışmayı 5'inci sırada tamamlayabildi! Yarışmanın gerçekleştiği salonda İsrail bayrakları protesto aracı olarak ayan beyan kullanılırken Filistin konusunda en ufak bir tepkiye dahi izin verilmedi.
BİZİM ADIMIZ GEÇMEMELİYDİ
Türkiye'ye yarışma tarihindeki tek birinciliğini kazandıran Sertap Erener'in bu yılki organizasyona katılmasının da ayrıca değerlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.
Gazze davasına gerçekten sahip çıkan ilk ve tek devlet olan ülkemizin adı böyle bir organizasyonda geçmemeliydi. Ya da Erener, sahnede İsrail'i lanetleyen bir ülkeden geldiğini mutlaka göstermeliydi.
Evet hiçbir şekilde protestoya izin verilmedi ama katılımcılardan bazıları kişisel tepkilerini gayet güzel bir şekilde yansıttılar. Mesela yarı finalde sahne alan İsveçli şarkıcı Eric Saade, bileğinde Filistin kefiyesi ile şarkısını seslendirdi. Yine finalde İtalya'yı temsil eden Angelina Mango, siyah kıyafet ve İtalya bayrağı ile sahnedeydi. Renk kombinasyonuyla birlikte ortaya Filistin bayrağı çıktı.
İsrail'i protesto eden bir başka isim ise Portekiz temsilcisi Lolanda'ydı. Şarkıcı, kefiye desenli tırnaklarıyla dikkat çekti. Bu kadar sanatçı, tüm engellemeye rağmen şahsi tepkilerini en naif protesto yöntemleriyle ortaya koymayı başarmışken Erener'in, karşısında İsrail bayrakları eşliğinde nasıl performans sergilediğini anlayabilmek mümkün değil!
