Sporu ve özellikle de futbolu seviyorum. Galatasaray taraftarıyım. Fanatik değilim. 1950'lerde Metin Oktay'larla, Turgay Şeren'lerle başladı Galatasaray sevgim. 1982'de kongre üyesi, iki yıl önce de divan kurulu üyesi oldum. Galatasaraylılığım objektif olmamı hiç bir zaman engellemedi. Doğruya doğru, yanlışa yanlış demekten hiç vazgeçmedim.
***
Bu sezon Türkiye süper lig maçları benim için düş kırıklığı oldu. İzlediğim maçların yüzde sekseninden zerre kadar zevk almadım. Erken gelen şampiyonluk beni bir taraftar olarak sevindirdiyse de sezon başından beri oynanan futbol saç baş yoldurdu.
***
Sezon başında Fatih Terim'le sohbet etmiş, bir yıl önceki Galatasaray'dan nasıl zevk aldığımı ve takımıma güvendiğimi anlatmıştım. Farklı mağlup duruma düşsek bile umudumu hakemin son düdüğüne kadar koruduğumu söylemiş, bize bu duyguları yaşattığı için kendisine teşekkür etmiştim.. Transferlerle takım daha da güçlendirilince bu sezon için beklentilerimiz daha da arttı.
***
19'uncu şampiyonluk ligin son iki haftasına girmeden ilan edildi. Şampiyonlar liginde çeyrek final oynandı. Ama ben bir Galatasaraylı olarak oynanan futboldan tatmin olmadım. Belki iki üç maçın tamamı, dört beş maçın tek devresi büyüklüğüne yakışır top oynadı takımım. Diğer maçlarda bir felaketti. Peki nasıl oldu da şampiyon oldu?
Diğerleri de iyi değildi de ondan. Diğer büyükler daha kötüydü de ondan. Bakın diğer büyükler diyorum. Yıllarca dilimizde tüy bitti. Taraftar "En büyük falanca, başka büyük yok!" diye tezahürat yaptıkça. "Mantıksız olmayın" dedik. "Başka büyüğün olmadığı yerde en büyük olmaz" dedik. Doğru sloganın "En büyük falanca daha büyük yok!" olması gerektiğini savunduk.
***
Şimdi 19'uncu şampiyonluğa ulaşan Galatasaray'ın tek büyük olduğunu vurgulayan tişörtler üretilmiş. Yanlış buluyor ve itiraz ediyorum. Türk futbolu yıllarca 3 büyüklerle gelişti. Sonra Galatasaray, Fenerbahçe ve Beşiktaş'tan oluşan 3 büyüklere Trabzonspor da eklendi ve dört büyükler oldular. Bu tanımlama üç beş kişinin değil toplumun değerlendirmesiyle oluştu.
Siz kendi kendinizi tek büyük ilan ederseniz komik duruma düşersiniz. Bu ülkede taraftar sayısıyla, tarihindeki başarılarla, şampiyonluklarıyla büyüklüğünü kanıtlamış, o sıfatı haketmiş ve bileğinin hakkıyla almış kulüpler vardır. Her birinin kendisini en büyük görme hakkı da vardır ama tek büyük görme hakkı yoktur.
Ben böyle düşünüyor, "Tek büyük Galatasaray" sloganına bu nedenle itiraz ediyor ve "En büyük" diye düzeltiyorum.
***
Dünya teröristlerden çektiğini bir de holiganlardan çekti ve çekmeye devam ediyor. Eli silahlı spor düşmanlarını hep beraber lanetlemeli, onları hepbirlikte frenlemeli ve eğitmeliyiz. Onlara sevgi aşılamak, onları topluma kazandırmak hepimizin görevi olmalı. Son kurban Fenerbahçe taraftarı Burak'ı da rahmetle anıyor ve yakınlarına baş sağlığı diliyorum.
***
Son sözüm zamanında alkışladığımız, omzumuza alıp taşıdığımız, alınlarından öptüğümüz, kazanılan zaferlerde katkıları olduğu için teşekkür ettiğimiz iki futbolcuya. Biri Emre Belözoğlu diğeri Volkan Demirel... Artık futbolu bırakın. Davranış bozukluklarınız sporcu kimliğinizin, sahip olduğunuz yeteneklerinizin önüne geçti. Kötü örnek oluyorsunuz. Yanlışlarınız sınırı aştı. Şimdi büyük çoğunluk size örnek futbolcu değil, öfke kusan, sahada terör estiren insanlar olarak bakıyor. Kendi taraftarlarınız da tepki gösteriyor. Saygınlığınızı daha çok yitirmeden çekilin sahneden...
Sporu gerçekten seviyorsak, insanlığın her şeyden daha önemli olduğuna inanıyorsak lütfen sessiz kalmayalım ve anarşi yaratanlara prim vermeyelim... Devlet de görevini yapsın artık. Uygulasın elindeki yasayı. Sessiz kalmasın holiganlara karşı. Gözdağı versin. Suça meyilli olanlar ürksün, çekinsin devletten. Yetkiler elinizde. Lütfen aciz kalmayın...
