Ege'liyim ama daha gezmediğim, tanıyamadığım o kadar çok yer var ki Ege'de...
Örneğin Denizli. Sadece Pamukkale'yi görmek Denizli'yi gezip, görmek, yaşamak değil ki. En son 1981'de gitmişiz Pamukkale'ye, Hierapolis'e, Laodikeiya'ya. Eurovision'da ülkemizi "Dönme Dolap'la temsil edeceğimiz yıl... Tanıtım filmini çekmek için... Ayşegül Aldinç ve Modern Folk Üçlüsü'yle...
Ondan sonra Marmaris'ten öteyi es geçmişim.
***
İki günlüğüne olsa da bu hafta Denizli'deydim. Egebir'in başkanı Reşit Öz kardeşimle... Öncelikle Denizli Valisi, Denizli ve Buldan Belediye Başkanları, Oda Başkanları, Buldan ve Sarayköy Kaymakamlarını ziyaret ettik. Sohbetlerimiz çok yararlı geçti. Denizli Valisi Abdülkadir Demir'le ilgili çok olumlu duyumlar alıyordum. Kendisiyle tanıştıktan sonra, Denizli'de hakkında konuşulanları da dinleyince Sayın Demir'in Denizli için büyük bir şans olduğuna ben de inandım...
***
Havalimanı Çardak'ta ve Denizli'ye 75 kilometre uzaklıkta. Yolun yaklaşık 10 kilometrelik bölümünün dünyada eşi var mı bilmiyorum? Gidiş, geliş ikişer şerit ama aralarında 100 metre mesafe var. Dümdüz bir ovada çok hoş bir oluşum...
O yolda bir de 15 dakikanızı ayırıp uğramanız gereken Kaklık mağarası var. Denizli'ye 30 kilometre mesafede ve ana yoldan 4 kilometre içerde. Tesadüfen bulunmuş bir yer. Pamukkale benzeri traverten ve havuzları, damlataşı, sarkıt ve dikitler, berrak, renksiz ve kükürtlü termal suyun mağara dışından şelaleler yaparak içeriye akması, gün ışığının mağara içinde yaptığı ışık oyunları görülmeye değer...
***
Denizli kebabını hiç yememiştim. Bayramyeri Kaleiçi'ndeki Kebapçı Enver Usta'nın yerine götürdüler. Beş masalık küçücük bir dükkan çatal bıçak yok. Fırını sabah yedide yakıyorlar. İki saat boyunca ateş kıvamına gelirken Denizli'nin çeşitli kazalarından seçilen erkek kuzuları, arkalıkları hariç 8 parçaya bölüyorlar. Bölünen parçalar şişlere takılıyor. Etler fırının içindeki bakır leğenin içine konarak fırın duvarlarına yaslanıyor ve ağır ağır pişmesi sağlanıyor. En lezzetli parçalar 3- 4 saat boyunca ateşe yakın olmadan ağır pişenler. Etlerin yağ ve suları bakır leğende birikiyor. Denizli'de sadece iki fırında üretilen lezzetli pideler bu leğende yağlanarak servis ediliyor. Tel tel dağılan kuzu etini incecik kızarmış pidelerle ve parmaklarınla alıp yiyorsun. Tam bir lezzet durağı...
***
Oradan bir yürüyüş mesafesinde Hacı Şerif'e uğramak gerek. Dededen oğula ve toruna devam eden irmik helvası, şekerleme ve çikolata lezzet durağı... Hemen girişte yerli susamı tahine dönüştüren otantik bir makina var. Gözünüzün önünde oluşan tahinin tadına bakmalısınız önce. Genelde kilosu 2 liraya Çin susamı yediğimizi, kilosu 12 lira olan yerli susama itibar etmediğimizi öğreniyorum. Meyve, sebze çeşitleri üzerine karpuzdan, portakala, kabaktan patlıcana, ayvadan incire, hatta zeytinden cevize yapılan şekerlemeleri Necip Helvacı'nın ikramıyla sıkıysa yemeyin. Tatlı söz, güzel sohbet yılanı deliğinden de çıkarır, şekerden uzak duran benim gibilere bir şundan bir bundan ısrarlarıyla altı aylık şeker de yedirtir. 150 çeşit tatlı, 30 çeşit lokum...
İstanbul'da da iki şube açmışlar. Biri Eminönü'nde, diğeri Beylikdüzü'nde. İzmir'de de Hilton'un yanında bir şubeleri var. Sekiz ilde 22 şube... 1938'de Babadağ'da başlayan Hacı Şerif geleneği tüm haşmetiyle devam ediyor...
***
Gece Pamukkale'de Colossae Otel'de konakladık. 700 yatak kapasiteli otel yaz kış hergün dolu. Gelenler bir gece konaklayıp gidiyorlar. Hergün müşteri değişiyor. Turistler Japonya'dan, Brezilya'ya, İtalya'dan, Almanya'ya kadar farklı ülkelerden... Diğer oteller de dolu.
Sabah Buldan'a geçiyoruz. İlk durağımız Evliyazadeler Konağı. Adnan Menderes'in eşi Berrin Menderes'in ailesinin konağı. Restore edilmiş. Avlusunda Denizli'nin geleneksel Zafer gazozunu içiyoruz. Buldan işi tekstil ürünleri alabiliyorsunuz. Avluda bir de dokuma tezgahı var ve başında da 70'lerinde bir usta çalışıyor...
***
Buldan, tekstil sanayii için müthiş bir potansiyel. Ticaret Odası Başkanı Halil Baştürkmen'in atölyesini de ziyaret ediyoruz. Harika ürünleri İtalya'ya ihraç ediyorlar. Sonra gidip on misline lüks mağazalardan satın alıyoruz.
Öğlen yemeği Buldan Pide ve Simit Evi'nde. Harika bir otlu pide yiyor, finali tahinli pideyle yapıyoruz. Tüm insanları sıcak kanlı, içten ve samimi. Geçen ay atanan Kaymakam Hacı Uzkuç'u ve Belediye Başkanı Mustafa Şevik'i ziyaret edip Buldan'dan ayrılıyoruz...
***
Bu arada Tripolis antik kentine uğruyoruz. Kuruluşu Lidyalılar'a kadar uzanan kent on yıllar sonra ortaya çıktıkça çok büyük bir turistik potansiyel doğuracak. Bir arkeolog arkadaş dolaştırıyor ve bilgileniyoruz. Buldan'ın önemli eksiği oteli olmaması. Hemen Buldan sapağında tahsisi edilen araziye yakında Colossae'nin bir otel açacağını öğreniyoruz...
Keşfedilecek o kadar çok yerimiz var ki...
