Tombiş yanakları daha fazla görür olduk son zamanlarda... Biz anneler gördüğümüzde bayılıyoruz ve 'ah ne tatlı yanaklar öyle' derken dayanamayıp sıkıveriyoruz... O tatlı yanakları sevmemiz bunun bir obezite sinyali olduğu gerçeğini değiştirmiyor maalesef... 2018 verilerine göre ülkemizdeki 3 milyon obez hastasından yüzde altmışı çocuk. Daha acısı her sene çocuk obezitesi yüzde 8 artıyor.
Tombul yanaklar büyük bir hızla çoğalıyor yani... Bunun ile mücadelenin yolu da yine eğitimden geçiyor...
ÖMRÜ 20 YIL KISALIYOR
Bu konudaki eğitim ve uygulamalar büyük önem teşkil ediyor çünkü, çocuklukta görülen obezitenin ortalama ömrü 15-20 yıl kısaltabileceği tahmin ediliyor. Obezite kalp damar hastalıklarından başlayıp, lösemiye, pankreas kanserine, şekere, yüksek tansiyona, karaciğer yağlanmasına, solunum yolu enfeksiyonlarına, ruhsal sorunlara, depresyona, böbrek hastalıklarına ,erken ergenlik ile daha bir çok hastalığa sebep oluyor... Üzerine titrediğimiz, kılına zarar gelmesini istemediğimiz çocuklarımıza en büyük zararı yediklerine dikkat etmeyerek, hatta ödül niyetine verdiğimiz şeker ve ambalajlı ürünlerle veriyoruz belli ki...
BEYAZ ZEHİR
Obezitenin birçok sebebi var... İlk aklımıza gelen ise beyaz zehir dediğimiz şeker...
Yapılan araştırmalara göre günümüzde kişi başına ortalama 10 ile 30 çay kaşığı şeker tüketiyormuşuz... Ve vücudumuzun şekere hiç ihtiyacı yok aslında... Şekerli gıdalar aradığımız anlar ise, şekere beğımlılığımızın göstergesi sadece. Ders çalışırken, sınav öncesi verdiğimiz şeker vb'nin de hiçbir faydası yok. Hatta hafızayı zayıflattığı, dikkat eksikliği ve öğrenme güçlüğüne sebep olduğu söyleniyor. Hiperaktivite ile ilişkisini ise anlatmaya hiç gerek yok sanırım.
Eğer çocuğunuzun bağışıklık sistemi düşük ise, yine şeker tüketimini kontrol etmekte fayda var... Mutlu olması için verdiğimiz çikolata ve şekerlemeler ise sebep olduğu bağımlılık ve obezite ile depresyon nedeni olabilir... Obezitenin en büyük sebebi olsa da tek sebebi değil elbette şeker... Doğal beslenmeden uzaklaştığımız her adım sağlıksız yaşama doğru atılmış oluyor maalesef.
Ambalajlı ürünlere temkinli yaklaşmamız gerekiyor... İçlerindeki aspartam, mısır şurubu, çin tuzu, sodyum sülfit, potasyum bromat, yapay aromalar, renklendiriciler, hidrojenize yağlar ve daha birçoğunu hiçbir anne çocuğuna yedirmek istemeyecektir tahmin ediyorum... Hele de tüm bu katkı maddelerinin başta kanser olmak üzere çok tehlikeli hastalıklara davetiye çıkartabileceği düşünüldüğünde...
BESLENME VE HAREKET
Obeziteyle mücadele her ne kadar evlerde başlasa da zamanın çoğunu okullarda geçiren çocuklarımız için eğitim kurumlarında da devam etmeli... Hareketliliği arttırmak için okullarda geleneksel oyunları, spor müsabakalarını çoğaltmak da önemli. Hatta sınıf içlerinde özellikle ilkokulda derslerden önce yapılacak basit egzersizler hem dikkati yoğunlaştıracak hem de hareket ihtiyacını kısmen karşılayacaktır.
Okul bahçelerinde oyun alanları oluşturmak ve bu alanların aktif kullanılmasını sağlamak gerekmektedir. Öğretmenlerimizin bu konuda uyanık olması; öğrencileri hareket etmeleri için yönlendirmeleri, yedikleri konusunda çocuklarımızı bilinçlendirmeleri önemli adımlar olacaktır.
Hep dediğim gibi, okullarda teneffüslerdeki küçük dokunuşlar birçok alanda büyük farklar yaratabilir... Doğal ürünleri okul bahçelerinde çocukların yetiştirmesini sağlamak, verilen emeği göstermek de sağlıklı beslenme konusunda bilinçlendirmeyi sağlayacaktır. Sağlık bakanımızın bu hafta açıkladığı okullarda doğal beslenme ve beslenme okur yazarlığı umut vericidir.
Bu yönde atılan adımları desteklemek yine biz annelere düşüyor.