Güne neredeyse bir felaketle başlıyorduk ailece... Sabah kızım derse hazırlanıyordu.
Bilgisayarın fişini prize takar takmaz bir patlama sesi ve ardından koltuğun üstündeki pelüş örtünün alev alması ile kızım, çığlıklar atıp 'anne koş yanıyor' diye bağırmaya başladı. Şok içinde örtüyü katlayıp bastırarak evden dışarı çıkardım. Sönüp sönmediğini kontrol ettikten sonra kızımı sakinleştirmeye çalıştım. Çok korkmuştu. Biz de çok korktuk. Ama bu küçük olay bu tarz ev kazalarında nasıl davranmamız gerektiğiyle ilgili bilinçlenmek ve çocukları bilinçlendirmenin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha hatırlattı. Örneğin çocuk o anda panikle yanında duran suyu prize ve kablonun üstüne dökebilir, alevleri o şekilde söndürmeye çalışabilirdi. Ve bu en tehlikelisi olurdu. Elektrik kaynaklı yangınlarda önce yangına kaynak olan hat kesilmeli ve öyle müdahale edilmelidir. Bizimki gibi küçükken yakaladıysanız alevin hava yani oksijenle temasını kesmeniz gerekir. Alev alan kızgın yağa suyla müdahale etmek de çok tehlikeli. Böyle bir durumda yine oksijen temasını kesme yöntemine başvurmalısınız.
O anki panikle kapak ile alevin sönmesini sağlayamazsanız, sonraki yöntem olarak un ve tuzdan yararlanmanızı tavsiye ediyor uzmanlar. Tavana kadar yükselen alevlerin bir anda sönmesi için yeterli olan tuz ve un, büyük yangınların önlenmesi için, mutfakta zaman geçiren herkesin bilmesi gereken pratik bilgiler arasında. Bunun gibi küçük bilgilerin ne kadar hayati olduğunu bir kez daha anladım. Aile içindeki tüm bireylerin hayat kurtaran bu bilgileri mutlaka öğrenmesi gerekiyor.
İlk işim böyle bir sunum hazırlayıp ev halkına izletmek olacak.
KUKLA FESTİVALİ OLACAK MI?
Hayatımın hiçbir döneminde bu kadar fazla televizyon seyrettiğimi hatırlamıyorum. Çünkü yoğun tempomda televizyon seyretmeye hiç vakit bulamazdım. Haftanın en az iki gecesi mutlaka dışarıda plan yapardık. Bazen de çocuklar olmadan birer günü dışarıda geçirirdik.
2 gece de çalışma saatlerim uzadığı için evdeki işlere zor yetişirdim. Ama artık dışarıya çıkma imkanımız olmadığı için evde bol bol sinema gecesi düzenliyoruz.
Çocuklarla seyredilebilecek bütün filmleri seyrettik desem abartı olmaz. Kukla festivali zamanı yaklaşıyor mesela... Önceki yıllarda mutlaka birkaç gösteriyi çocuklarla izler, yetişkin oyunlarını da kaçırmamaya çalışırdık.
Acaba bu yıl kukla festivali olacak mı sayın Selçuk Dinçer? Olacaksa nasıl olacak? Sayın Dinçer'in kuklaları pandemiye yedirmeyeceğini düşünüyorum.
O mutlaka bir yolunu bulur, inanıyorum.
MEGER NE RENKLİ BİR YASANTIMIZ VARMIS
Sinema özlemini bir şekilde evde giderebilsek de tiyatro, opera, bale gibi sahne sanatlarını izlemeyi çok özledim. Oyun başlamadan önce beklemeyi, fuayede tanıdıklarla karşılaşıp sohbet etmeyi, arada oyun hakkında konuşmayı çok ama çok arıyorum. Eskiden rutin dediğimiz hayatımız meğer ne renkliymiş. Dostlarla ayaküstü buluşmak, gündemi konuşmak, günlük şeylerden laflamak, iş çıkışı bir şeyler içip zihni sıfırlamak ne büyük lüksmüş. Ailece haftanın bir günü dışarıda yemek yemek, farklı insanlar görmek, hatta eskiden en sevmediğim etkinlik olan çocukları parka götürmek bile ne güzelmiş.