Çocukluğumuzdan beri hep dışarıdaki tehlikelere karşı uyarılırız.
Aman tanımadığın kimselerle konuşma, aman kimseden bir şey alıp yeme, tanımadığın kişilere inanma! Bu yüzden hep temkinliyizdir birileriyle sosyalleşirken... Bu yüzden sokakta tedirginizdir yalnız yürürken... Çocuklarımızı hep koruyup kollayacağımızı sanırız dışarıdaki tehlikelerden...
Oysa maalesef artık kötülük yanı başımızda.
Ömrünü birlikte geçirmek için imza attığın eşinde, akrabanda, hatta doğurduğun, beslediğin, büyüttüğün, geceleri hastayken başında beklediğin yemeyip yedirdiğin, giymeyip giydirdiğin çocukta... Evlatta!
Kadınlar en büyük kötülüğü yine en yakınlarından görüyor. Çocuklarının babası tarafından öldürülüyorlar, dövülüyorlar, özgürlükleri kısıtlanıyor. Yine babaları ve abileri tarafından şiddete uğrayan kadın sayısı hiç de az değil. Bu tür bir şiddetle ilgili her gün en az bir haber okumak mümkün. Yine yakın akrabaları, öğretmeni, patronu tarafından tacize uğrayan pek çok kadın var.
ŞİDDETİN SEBEBİ OLMAZ!
Son yaşanan olay artık sınırların ötesinde....
İstanbul'daki dehşeti anlatmaya kelimeler yetmiyor. Böylesine bir şiddetin sebebi sadece uyuşturucu olabilir mi? Ne oldu da bir evlat onu dünyaya getiren annesini canice katletti? Böyle bir olay neden ve nasıl yaşandı?
Her şiddet olayına bir sebep arıyoruz.
Kıskançlık, para, uyuşturucu, namus...
Şiddetin sebebi olur mu? diye sormuyoruz bile! Tanımadıklarımızdan sakındığımız çocuklarımıza en büyük zararı belki de biz veriyoruz. Onlara kötü örnek olarak, duygularını anlamayarak, insan olmanın erdemlerini öğretmeyerek, sosyalleşmesine katkıda bulunmayarak, hatta kendini fazla önemsemesini sağlayarak, belki de mutluluğu bağımlılıklarda aramasına sebep olarak. Bizim büyüttüğümüz çocuk birden bire o dışarıda çocuğumuzu korumak istediğimiz insana dönüşüveriyor. Karısını dövüyor, sevgilisini öldürüyor, annesine saldırıyor, babasını yaralıyor... Ya da sevgisiz, ilgisiz bıraktığımız, onların iyiliği için olduğunu söyleyip şiddet uyguladığımız çocuklar kendisine gösterilen şiddeti sevgi sanıp kendilerini öyle bir caninin kollarında buluveriyor. Bir bakıyorsunuz dünyaya getirdiğiniz insan katiliniz oluveriyor. Bu yüzden hiç de hafife alınmayacak bir sorumluluk ebeveyn olmak...