Geçtiğimiz ay ülkemizde büyük bir felaket yaşandı.
Hala acılarımız dinmiş değil. Hala içimiz yanıyor. Bu kötü günlerde bazı gerçeklerin de farkına varıldı. Bu konuda pek çok başlık saymak mümkün ama ben bugün meslek liselerinden söz etmek istiyorum biraz.
Afetin yaşandığı ilk günlerden itibaren meslek liseleri birer fabrika gibi çalıştı.
Öğrenciler ve öğretmenler gönüllü üretimle, soba, çadır, konteyner, ekmek, yemek vs. gibi pek çok temel gıda ve yaşam malzemesi desteği sağladı ve hala da sağlıyor.
VEFA BORCU
Teknik ve ara eleman ihtiyacı için çok önemli olan bu okulların böyle bir durumda acil servis ekipleri gibi imdada yetiştiğini deneyimleyerek gördük.
Vefa borcumuzu ödeme sırası bize geldi diye düşünüyorum.
Meslek liselerinin alet edavata, hammaddeye ihtiyacı var. Bu konuda işler nasıl yürüyor bilmiyorum ama ihtiyaç duydukları konusunda bir mail aldım.
ELEKTRONİK
Ankara'da iki farklı meslek alanında (elektrik-elektronik, sağlık) 210 öğrenciye sahip meslek lisesinin bazı ihtiyaçları olduğunu öğrendim.
Arduino Uno, Arduino Nano, Arduino Mega, kalem havya, AVOmetre, pense, lehim teli, eski ya da yeni bilgisayar ve elektromekanik ürünlerin yanı sıra kitap da istiyorlar. (Göndereceğiniz kitaplar roman, öykü, hikaye, anı, söyleşi, biyografi, tarih, kişisel gelişim, bilim, fen ve başarı ile ilgili olabilir.) Ben elimden geldiği kadar özellikle kitap konusunda destek vereceğim.
Siz de isterseniz, ki biliyorum istersiniz, bana mail yoluyla ulaşabilirsiniz. Çünkü sıra bizde!