Fetullah, Fethullah, Fettullah, Fettulah, Fetulah gibi türlü şekilde yazılıyor adı; kimse doğrusunu bilmiyor.
Özellikle isimleri yanlış yazanlara, imla hataları yapanlara, işimi gücümü bırakır sosyal medyadan ayar çekmeyi pek severim, görev edindim üzerime vazifeymiş gibi. Bu defa bu ismin türlü şekilde ve çoğunlukla yanlış yazılmasını büyük bir keyifle izliyorum.
AK Parti içinden çok sevdiğim bir siyasetçi dostum ise bahsi geçen zatın adını, sondaki 'h' harfini kullanmadan, 'Fetulla' diye yazıyor, Allah adını anmamak için. Çok hoşuma gidiyor, yıllar boyu Allah adını anarak yaptıklarını düşününce; içimin yağları eriyor desem yeridir; ona o 'h' harfini çok gördük işte...
DÜZELTME İSTERDİ
Bir zamanlar haberini yapan gazetelere, yayınlara adıyla alakalı hassasiyet gösterilmesini rica eden düzeltmeler gönderirdi, "Adım Fettullah değil, Fethullah" diye...
Darbeye rağmen, bir isim kamuoyunun kulağında, dimağında kalmıyorsa vardır bir sebebi. Darbe demekten de vazgeçmek lazım asında, yapılmak istenilen ülkeyi bölmek adına bir takım hainlerin, teröristlerin, ajanların güç birliği yapmasıydı.
Bu hareket bizzat Atatürk Türkiye'sine ve Türkiye Cumhuriyeti Devleti'ne yapılmıştır, çok net. Gerçek Atatürkçülerin de bu manyakça oyuna gelmeme sebebi budur işte, Cumhurbaşkanımızın sıkça hatırlattığı gibi tek devlet, tek bayrak, tek vatan, tek millet var çünkü...
Yıllar geçecek aradan, adım gibi eminim tarih kitapları da bu haince plandan bahsederken, FETÖ liderinin adını yanlış yazacak, kimi 'h'li kimi iki 't' ile, doğrusu bilinmeyecek. Ne acı, maşa olmak, ne acı bir yüce dinin emrindeyken zavallı bir kaçak durumuna düşmek.
ABD, iade etmemek konusunda diretecek, kendisi de debeleniyor zaten, bir B planı vardır mutlaka, hatta bizzat ABD denetiminde yerleşecektir bir başka memlekete. Biliyor çünkü, ne yargıdan, ne idamdan çekinmiyor aslında; 70 milyonun suratına tüküreceğini biliyor.
ÇOK HAFİFE ALDILAR
Ülkeye gözünü diken ve bölmek isteyen, üstelik açık bir şekilde PKK ve IŞİD ile işbirliği yaptığı belirlenen FETÖ; kimilerince rahat durmayacak, yeniden deneyecek.
Kimileri de şunu çok belirgin şekilde gördü; bu memleketten toprak almak öyle kolay değil artık. Olmadı, olamaz. Savaş yıllarında köylü kadınların kağnıların tekerleklerini, ses etmesin diye çaputla bağlayarak silah taşıdığı bir memleket bu a salaklar! O kadınların torunlarıyız biz, geçen gece İstanbul Sarıyer'de demokrasi nöbeti tutan onlarca, yüzlerce vatandaşımızla bir aradaydım.
O ne coşku, o ne inanç, o ne kararlılık...
İki elinde iki bayrak, marşları söylemeye çalışan, zaman zaman ağladığını gördüğüm hanımefendinin yanına yanaştım.
"Neden buradasınız teyzeciğim?" diye sordum. 76 yaşında olduğunu söyleyen Karadenizli kadın sarılıverdi bana, "Sen niye buradaysan o sebeple kızım, görsünler bakalım alabilecekler mi vatanı, bizde verecek can çok ama bir karış toprak yok"... Çocuklarıyla gece boyu demokrasi alanında bekleyen çifte sordum, "Hangi partiye sempatiniz var?"...
Başörtülü genç kadın şöyle dedi, "Burası parti miting alanı değil ki, neden soruyorsunuz anlamadım". Birilerinin, demokrasi nöbetlerine sadece AK Partililerin geldiğini söylediğini hatırlattım, çok kızdı. "Bizi hiç tanımamışlar çok yazık" dedi, "Ben de kocam da evlatlarım da bu ülke için canımızı veririz"... İki evladı da bebek henüz ve genç bir anne, bu cümleyi kurabiliyor.
Hangi güç durur karşımızda, hangi tank geçer üstümüzden, hangi silah bitirir bizi? Bizi bitirmez ama birilerini yüzüne tükürerek yok edebiliriz...
Kahraman şehitlerimizin adı ölümsüzleşecek ve o şahıs, adını kimseye öğretemeyecek; ilahi adalet bu dünyada da var çok şükür...