Son dönemin en popüler yerli dizilerinden olan Zeytin Ağacı, benim de yayınevim olan Sola Unitas'ın çok okunan kitabı Seninle Başlamadı'dan bir fikre dayanıyor. Aslında Berat Hellinger'in kurucusu olduğu bir sistem bu. Sizin Aile dizimi çalışması olarak bildiğiniz bu kuram, aile bağlarının, ailedeki kişileri zincir olarak etkilediği görüşüne dayanıyor. Hellinger'in ortaya attığı morfogenetik alanda, aile travmaları su yüzüne çıkıyor. Çocuklar, bazen atalarının kaderini tekrarlıyor. Benzer senaryolar içine düşüyor. Hani dedesi koruk yemiş torunun dişi kamaşmış lafı var ya tam da bunu anlatıyor. Yine 'ah almaktan' korkmak da bu mantığa dayanıyor. Hatta Pınar Gogulan ve kitaplarından tanıdığımız sistem de aslında tam bu durumu anlatıyor.
'Sır varsa patoloji vardır.'
KADERİ TEKRARLAMA
Bu ne demek? Ailede saklanan sırlar, ortaya çıkmak için mücadele verir. Hatta bazen bu mücadele ölümcül hastalıklar şeklinde belirebilir. Peki bu talihsizlikler zinciri nasıl kırılacak? Halka benzeri Japon korku filmlerini bilir misiniz? Acılı şekilde ölüme terkedilen kızın hayaleti bir laneti başlatır. Aslında hayalet, başına gelenin bilinmesini ister. Ancak o zaman lanet ortadan kalkar. Kaba bir benzetme olsa da aile dizimi de böyle çalışıyor.
Atalardan gelen travmalar, çalışma esnasında bir dedektif gibi izi sürülerek tespit edilir. Ardından o atayla empati kurulur ve saygı sunulur. Böylece benzer bir kaderi tekrarlama ihtimalimin önüne geçilir.
Aile dizimi konsepti psikoloji camiası açısından hazmı zor bir konu olabilir.
Açıkçası ben konuyu ilginç ve kayda değer bulsam da bu konuda orta yolcuyum.
İnsana iyi gelen her şey iyidir tezini savunurum. Bu çalışmanın iyi geldiği insanlar gördüm. Ancak yine de bilinçaltına atılmış aile travmalarının ortaya dökülmesi halinde üzerinde çalışılan kişide ne etki bırakacağı bilinemez. Bu bağlamda psikolojik formasyonu olmayan ehliyetsiz kişiler elinde uygulamanın çok negatif sonuçları da olabilir.
TÜM DUYGULAR TADINDA
Gelelim diziye; Bence Zeytin Ağacı, eli yüzü düzgün yerli yapımlarından biri.
Sekiz bölümde derdini gayet güzel anlatıyor.
Oyunculukları muhteşem olmasa da sırıtmamış. En önemlisi de insani değerleri ve ötekini yargılamanın anlamsızlığını çok iyi vermiş olması. Bu dizide kötüler yok. Kötü pozisyonlarda kalmış iyi insanlar var. Yapımcı kanser hastası kızı tamamen bu yöntemle iyileştirmeye kalkmadığı için tıbbın eleştirisinden kendini bir nebze korumayı bilmiş. Zeytin Ağacı, sırf popülarite uğruna sulu komediye yüz vermeyen, insanlık dramlarını asla ajite etmeyen bir yapım. Tüm duyguları tadında, insanın gözüne sokmadan verebildiği için alkışı hak ediyor.