Geçen ay yazdığım bir yazıda, Tarım Şurası hazırlık çalışmaları çerçevesinde oluşturulan Uluslararası İlişkiler ve Stratejik Planlama Komisyonu toplantıları sırasında çeşitli öneriler getirdiğimi ifade etmiştim. Bunlardan bir tanesi de 'Tarımsal Ormancılık' olgusunun artık Türkiye'de daha çok gündeme gelmesi gerektiği idi.
Bu kavram tüm dünyada giderek daha çok tartışılmaya başlandı. Tarımsal ormancılık, odunsu uzun ömürlü ağaçların, çalılıkların, avuç içi, bambular ve benzerlerinin - ekolojik sinerjileri inşa edecek ve yönlendirecek şekilde tarımsal ürünler veya hayvancılıkla aynı arazilerde kasıtlı olarak kullanıldığı arazi kullanım sistemleri ve teknolojileri için kullanılan bir terim.
Bu yaklaşım, karbon tutma ve iklim değişikliğini hafifletme özelliği dolayısıyla kırsal kalkınmanın sosyal, ekonomik ve çevresel sürdürülebilirliğini güçlendirmesi sebebiyle artan bir ilgi kazanıyor.
KADİM YETİŞTİRME TEKNİĞİ - Birleşmiş Milletler Gıda ve Tarım Örgütü (FAO) yöneticilerinden Maria Helena Semedo, "Tarımsal ormancılık, ormancılık ve tarım arasında 'sahipsiz bir alan' değil ve özel politika desteği almalı" diyor.
Semedo, Fransa, Montpellier'deki 4. Dünya Tarımsal Ormancılık Kongresi'nde yaptığı açıklamada, "Tarımsal ormancılık, (gıda) üretiminin çeşitlendirilmesine ve sürdürülmesine yardımcı olabilir ve arazi kullanıcılarının tüm ölçeklerinde hayati öneme sahip sosyal, ekonomik ve çevresel faydalar sağlayabilir" diye konuşuyor.
Türkiye'de bu stratejik alanda çalışma yapanlardan biri de Kahramanmaraşlı proje yazarı ve araştırmacı Berrak Birgili...
Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Bahçe Bitkileri Bölümünde yüksek lisans yapan Birgili de, tarımsal ormancılığı başta tropik bölgeler olmak üzere dünya üzerinde binlerce yıldır yerli tarım üreticisi tarafından uygulanan bir yetiştirme tekniği olarak tanımlıyor.
TEMEL UNSUR AĞAÇLAR - Birgili gönderdiği yazıda şu bilgileri paylaşıyor: "Tarımsal ormancılığın temel unsuru ağaçlardır. Ağaçların tarım arazisinde ya da çayır/meralarda ürün ve hayvan yetiştiriciliği ile bulunduğu ortamlar bu şekilde tanımlanır. Ağaç ve ürün yakınlığı, sırası, çeşidi tamamen bölge, topoğrafya, iklim ve su durumuna göre çeşitlilik gösterir. Bu şekilde denilebilir ki yeryüzünde yüzlerce farklı formda tarımsal ormancılık tarzı vardır.
Bugün batı Avrupa'da çokça söz edilen 'gıda ormanları (food forests)' da bu alana girer. Tarımsal Ormancılık (Agroforestry-AF) özellikle ağaç unsurunu tarımsal arazide bulundurduğu için stratejik bir değere sahiptir. Çünkü yıllar içinde katlanarak artan bir değer olarak ağacın tarımsal arazilere katkısı büyük önem taşımaktadır."
DESTEK VERMELİYİZ - Türkiye dünyada uzun yıllar içinde orman varlığını artırmayı başarabilmiş çok az sayıdaki ülkelerden biri konumunda.
Bunun değerini iyi bilmeliyiz. Bu yönüyle ele alırsak, bütün kamuoyunda tarımsal ormancılık kavramının daha çok tartışılmasıyla birlikte, söz konusu olgunun ekonomik, sosyal ve hatta kültürel alanda yapabileceği katkıları değerlendiren görüş ve yazılarınızı mutlaka beklerim. Gelin bu köşede tarımsal ormancılığın daha çok gündeme geldiği bir ortam yaratalım...