Süper Lig, son iki maçlık finale yaslandı artık... Dün sabah, tırım tırım kemiren bir dürtü düştü içime... Galatasaray kaybından sonra geçen üç içinde, Beşiktaşlı oyuncuların 'psikolojik durumları', düşünmeden edemedim. Mesela; bir çoğunun, uyku girmemiştir gözlerine! Ne içtiğini, ne yediği yemeklerin tadını, bir sor hele! Aileleri bir dünyada yaşarken, kendilerini apayrı bir dünyaya ışınlamışlar. Kafada sürekli bir saplantı, varsa-yoksa hep maç, maç, maç! Uzatmayayım...
Böyle zamanlarda, kendi içinde yaratılan o kötürser psikolojilerini yenen, teknik adamlarının da 'ruhsal'destekleriyle bir senteze ulaşan futbolcular, hep mutlu sonu yakalamışlardır, bu güne kadar tutulan istatistiklerde... Burada en önemli görev, yaratıcı oyunculara düşer. Mesela;
Ghezzal'a Ljajic'e, N'Koudou ve Josef de Souza'ya... Ne maçı kazanmak adına, hiç tanık olmadığımız 'iştahlar!' kalır ortalarda...Dedim ya sorun; stres, sters! Üstüne üstlük Sergen Hoca'nın 'Necip' takıntısı yüzünden ve ilk yarı boyunca, her ne kadar rakibini kendi yarı alanına gömmüş olmasına rağmen, Vida'nın kademe hatasından dolayı ve Bertolacci'den geldi, Karagümrük'ün sürpriz olmayan golü geldi... Sergen Hoca'ya sormalı; niye Bernard Mensah değil de niye ritmi bozuk bir Necip Uysal? Yahut, niye Rıdvan değil de sürekli kendi kendisine çalım atan bir N'Sakala tercihi neden?
SERGEN HOCA'NIN ISRARI
Ghezzal'ın golünü hemen öncesinden bahsetmek gerek... Ersin şansına topu kornere atmasa Welinton Ndao'nun şutuna ayak koymasa başka başka hikayelerden bahsedecektik şimdi.
Futbolcuların stresinden dem vururken, Sergen Hoca'nın travma yaşadığını N'Sakala ve Necip ısrarında gördük. Çünkü N'Sakala'nın ofsayt bozmasından dolayı Karagümrük, Borino ile yakaladı ikinci golü! Böylece İzmir'e kaldı bütün işler. Cumartesi hava son bahar mı olacak?
Yoksa güneş mi açacak göreceğiz.