Geçtiğimiz günlerde Amerika Birleşik Devletleri'nin Pensilvanya Eyaleti'ne bağlı Philedelphia şehrinin sokaklarından gelen görüntüler herkes için endişe verici. Gençlerin ayakta duramadığı, zombiyi hatırlattığı görüntüler özellikle ebeveynler için kabus.
Çocukları kontrol etmenin zorlaştığı global dünyada uyuşturucu illetinden çocukları uzak tutmak gerçekten çok ama çok zor. Bu konuda ailelere çok iş düşüyor. İşin iki boyutu var.
Tabii ki bu illete hiç ihtiyaç duymamasını sağlamak birinci hedef.
Bunun için ise çocuğunuzla iletişim içinde olmak, ona ihtiyaç duyduğu karşılıksız sevgiyi vermek, mutluluğu başka yerde aramamasını sağlamak çok önemli. Ayrıca çocuğu sanata ya da spora yönlendirerek doğru çevrelerde yer almasına yardımcı olmak da bu tip kötü alışkanlıklardan uzak tutmaya yarayabilir.
BENİM ÇOCUĞUM YAPMAZ!
Ancak ergenlik dönemindeki çocukların kendilerini çevresine ispatlamak adına bazı kötü alışkanlıkları edindiğini biliyoruz. Bu yüzden "Benim çocuğum yapmaz" demek en büyük yanlış. Çocuğunuza konduramadığınız ve kabul etmediğiniz bir şey için mücadele vermeniz de olası değil.
Aile olmak bir bütünün parçası olmak demekse hatasıyla sevabıyla çocuğunuzu kabul etmeniz gerekiyor.
Böylece onu geri kazanabilmeniz mümkün hale geliyor. Böyle bir durumda yapılacak son şey inkar etmek, yok saymak, kızmak, aşağılamak...
Eğer tavrınız bu yönde olursa onu kaybetmeniz çok kolay.
Antalya'da yaşanan bir olay bu durum için çok güzel bir örnek. Oğlunun hareketlerinden şüphelenen 45 yaşındaki anne gitar içine yerleştirdiği gizli kamerayla 18 yaşındaki çocuğunun uyuşturucu kullandığını tespit ediyor.
KABUL ET, YARDIM AL
Çocuğunu iyi tanıyan anne, onun agresifleştiğini, içine kapandığını ve günün büyük bölümünü uyuyarak geçirdiğini fark edince oğluyla konuşmak istiyor ancak tatmin edici cevap alamıyor.
Ancak annelik içgüdülerinin onu yanıltmadığını gitarın içine koyduğu kameradaki görüntüleri izleyince görüyor.
Hemen bir uzmandan yardım alan anne çocuğunu düştüğü bataktan kurtarıyor.
18 yaşındaki çocuk arkadaşının doğum günü partisine gittiğinde, arkadaşlarının 'Bak çok güzel bir sigara' diyerek vermeleriyle uyuşturucuya başladığını ve sonraki 4 ay boyunca odasında uyuşturucu kullandığını anlatıyor.
Annesi sayesinde uyuşturucudan kurtulduğunu belirten genç kendini şanslı hissettiğini söylüyor.
Ebeveyn olmanın en zor taraflarından biri bu sanırım. Onu hayatı öğrenmesine yetecek kadar serbest bırakıp birey olmasına izin vermek ama karşılaşabileceği tehlikelere karşı hep ensesinde olmak ve bunu ona hissettirmemek. Bıçak sırtı bir çizgi.
Fakat ebeveynlik kusursuz olmanız gerektiği anlamına gelmiyor. Elbette bizim de hatalarımız var. Bu yüzden önce kabullenmek sonra da yardım almak işin en önemli püf noktası galiba...